“Mijn reflex is dat ik op den duur geen woord meer van hem geloof.”
Als je wint, heb je vrienden. Voor verliezers zoekt men naar een zondebok. In het voetbal is dat doorgaans de coach. Doch Martinez, de aimabele Catalaan, de schuld geven van de falende gouden generatie, krijg je (nog) niet verkocht. De Belgen waren niet goed genoeg. Niet tegen de Denen, niet tegen de Portugezen, niet tegen de Italianen. Wie in alle eerlijk in zijn voetbalhart kijkt, moet toegeven dat de we niet de spirit van de kampioen hadden. Hoe komt het ? Blessures en de race tegen de klok om onze goudhaantjes fit te krijgen?
Gert Verheyen hebben we tijdens dit EK leren kennen als een scherp analist met krukdroge humor. Als hij Martinez iets kan verwijten dan is het dat hij aan het eind geen risico’s heeft genomen. En ja, Verheyen ergert zich mateloos aan de leugens van Martinez.
“Martinez zei dat er no structural damage was, maar na de match zegt De Bruyne dat hij een scheur in de ligamenten heeft”, zegt Verheyen in ‘Het Nieuwblad. “Dus Martinez heeft gewoon gelogen? Zo ben ik niet opgevoed.” Volgens hem is het zever in pakskes om af te komen met: Het was om de Italianen op een dwaalspoor te brengen. Het beste dwaalspoor was volgens Gert net "zeggen dat hij zijn enkelligamenten had gescheurd en hem dan toch opstellen.”
Gert Verheyen vindt het erg wanneer je liegt tegen de media die je al vijf jaar door dik en dun steunen. En hij gaat zelfs nog verder. Door de leugens is zijn argwaan gegroeid richting Martinez. “Mijn reflex is dat ik op den duur geen woord meer van hem geloof.”
