Corona is kut, daar kunnen we ondertussen ook allemaal eens over zijn. Het virus is kut, de gevolgen ervan zijn al even kut en mocht het van onze wetenschappelijke elite afhangen, verbieden ze het liefst van al alles wat ook maar in de nabijheid van plezier komt. Onze vrijheden worden massaal aan banden gelegd en het is angstaanjagend hoe Belgen dit zonder schroom slikken. Vaak lijkt het erop dat we de meest recente bezettingen van mannen met snorren und pretzels zijn vergeten. Meer nog, voor heel wat Belgen is een terugkeer naar het Oost-Duitsland van weleer blijkbaar een absolute must om het coronavirus onder controle te krijgen.
Laat ons er meteen maar enkele cijfers bijnemen. Want dat doen wetenschappers toch, cijfers gebruiken, net zoals Geert Molenberghs al meerdere malen deed. Zijn wiskundige voorspellingen konden al ettelijke... ah nee, laat maar. Ieder land ter wereld kreunt onder COVID. Enkel Noord-Korea is de absolute uitzondering. Daar sterf je immers van de honger nog voor je testresultaten binnen zijn.
De helden van gisteren zijn de randgevallen van vandaag (cfr Duitsland, chouchou van Belgisch keizer Marc Van Ranst, die hen bewonderde voor hun discipline, terwijl ze vandaag de dag niet weten waar ze hun zieken moeten leggen) en zowat iedere regering ter wereld probeert de schade onder controle te houden. Het vaccin is er al, maar daar waar we miljoenen Belgen kunnen laten stemmen op geen vier uur tijd, is het toedienen van een vaccin iets waar we in jaren spreken. Staatsmensen van over de hele planeet proberen met de moed der wanhoop mensen gerust te stellen en hoop te bieden, in tijden waar de apocalypse om de hoek loert. Ze vechten tegen een onzichtbare vijand, die sneller lijkt te muteren dan de gemiddelde marginaal een Cara-pilsje open krijgt en de volledige wetenschappelijke wereld trekt miljarden uit om die vijand toch maar te kunnen kaderen en bekampen.
Godzijdank hebben we in België de denktank van de Bende Van Ranst. Hier hebben deze nieuwe oppergoden van het koninkrijk al lang de schuldige in kaart gebracht. We spreken hier vanzelfsprekend niet over het virus. Dat kan ook niet, want Marc de almachtige spendeert meer tijd in de tv-studios (met verzorgde haarsnit en al) dan in zijn eigen labo. Neen, in België hebben we de 10 procent! Het zijn de mensen die we niet kennen, nog nooit hebben gezien maar waarvan we weten dat ze bestaan, want de wetenschappers zeggen het. Het zijn de kerels en meiden die op iedere hoek van de straat een lockdownfuif organiseren en die schaamteloos broodjes op de Grote Markt eten.
We zijn trouwens wereldwijd de enige natie die te kampen heeft met die 10 procent. Landen zoals Frankrijk en Duitsland, die het veel beter slechter doen dan ons hebben daar allemaal geen last van. Daar is het virus immers onderworpen aan de regels van een virus. Enfin, geen regels dus. Nonkel Marc specifieerde dat recentelijk nog eens in de media (iets wat hij zelden doet) en hij wees vooral naar Vlaanderen als de grote boosdoener. De moeilijk te bereiken groepen mogen we natuurlijk niet bij naam noemen, die hebben de boodschap immers nog niet goed begrepen.
Wie zijn die 10 procent dan eigenlijk? Geen kat die het weet, maar in België hebben we natuurlijk een grote trukendoos om dat allemaal te weten te komen. Dat we links en rechts hierbij onze verworven vrijheden en rechten met de voeten treden, dat is allemaal zo erg niet want .. CORONA!
Drones met thermische camera’s, het tellen van pizzadozen en natuurlijk het screenen van sociale media waar mensen zelfs op de vingers worden getikt voor maskerloze foto’s uit 2018? Jawel, we trekken alle registers open om die kwalijke 10 procent te vinden en ze een lesje te leren. In normale tijden zijn er mensen noch middelen om professionele steunmisbruikers, ervaren uitkeringstrekkers en doodzieke werknemers die uitzieken op Ibiza op te sporen. In tijden van corona worden miljoenen vrijgemaakt en worden anonieme speurders klaargestoomd om zij die WEL werken bij de kraag te vatten.
Gekke Marc, een beetje de zatte nonkel die we op familiefeestjes eigenlijk niet willen uitnodigen maar het kan niet anders, gaat hierin nog een stapje verder. Volgens zijn stelling is het democratisch principe van “onschuldig tot schuld is bewezen” volledig achterhaald. In tijden van corona is iedereen verdacht en maak je deel uit van die 10 procent totdat je zelf kan gaan bewijzen dat er geen fluit van aan is. Om zijn stelling kracht bij te zetten roept hij dan ook iedereen op om overtreders met de vingers te wijzen, een oproep die bij een selecte laag van de bevolking niet in dovemansoren viel. Vooral de laag die voor corona uitblonk in de totale afwezigheid van een sociaal leven, voelt zich nu geroepen om even de moraalridder te gaan spelen. Ondernemers die met de moed der wanhoop hun zaak drijvende proberen te houden, worden ondertussen massaal in de val gelokt door deze Stasi 2.0-agenten. Het Oost-Duitsland uit die goeie ouwe tijd is helemaal terug en de kliklijnen draaien overuren.
De geschiedenis lijkt zich te herhalen en misschien is dat maar goed ook. Tijdens de bezettingen en periodes van ‘iedereen spion’ dienden al deze wilde weldoeners ‘het systeem’, in een ijdele poging toch enige betekenis te geven aan hun leven. Wat diezelfde geschiedenis ons ook heeft geleerd, is dat dergelijke ondemocratische regels ook de gewoonte hebben te eindigen. Solidariteit gaat er zijn, dat is een feit. Laat ons vooral hopen dat die huis-tuin-en-keuken-spionnen op een voldoende grote portie ervan gaan kunnen rekenen het ogenblik dat corona definitief achter de rug gaat zijn.
(La Vie en C)
