Televisievaccinologen en -virologen hebben steevast de coronavaccins aangeprezen als superieur ten opzichte van de natuurlijke bescherming.
Ze deden dat in een periode toen de wetenschappelijke kennis niet aanwezig was. Er waren dus geen empirische gegevens beschikbaar om die beweringen wetenschappelijk te toetsen. Vandaag zijn die harde data wel beschikbaar en ze geven aan dat de beweringen toen niet correct waren. De studie Effects of Previous Infection and Vaccination on Symptomatic Omicron Infections in NEJM is het grootste onderzoek tot nu.
Een belangrijke bevinding is dat een voorgeschiedenis van vaccinatie met de standaard twee doses van het Pfizer- of Moderna-mRNA-vaccin, maar geen voorgeschiedenis van eerdere infectie, geen enkele significante bescherming tegen symptomatische Omikroninfectie opleverde. Wie de gegevens in detail bekijkt, ziet zelfs een ‘negatieve’ bescherming opduiken, een paradoxaal element dat al tot veel discussies geleid heeft. Het negatieve effect is vooral aanwezig bij Moderna (zie onder).
De studie, de meest uitgebreide in zijn soort in het onderzoeken van verschillende combinaties van immuniteit voor Omikron-variant SARS-CoV-2-infecties, vond ook bewijs dat een eerdere infectie een sterke en duurzame bescherming bood tegen ernstige, kritieke of fatale COVID-19 tijdens de Omikron-golf.
Voor degenen zonder voorgeschiedenis van vaccinatie leek SARS-CoV-2-infectie tijdens een eerdere variantgolf ongeveer 50 procent bescherming te bieden tegen symptomatische infectie tijdens de Omikron-golf, en deze "natuurlijke immuniteit" werd geassocieerd met bijna dezelfde mate van bescherming, zelfs een jaar na infectie.
Een samenvatting staat hier.
