Erika Vlieghe dreigt met ontslag, Antwerpse artsen roepen op tot een vrijwillige lockdown.
Wanneer politici een vervelende mededeling moeten doen, dan beginnen ze meestal met : “We hebben hard gewerkt.” Is dat echt relevant? Zeurt een dokter tijdens zijn diagnose over het feit dat hij hard heeft gewerkt? “Zelfs in het weekend!” Is het niet ergerlijk dat politici zich verheven voelen boven de gewone burger en zelfs in tijden van crisis hun eigen gelijk boven het belang van de burger stellen? Nochtans hebben ze volgens de wetten van de democratie van die burger ‘een stem’ hebben gekregen. Maar spreken ze wel met onze woorden?
Aan het eind van een woelige week, springen er twee conflicten uit die de trieste politieke situatie van dit land bloot leggen. Als eerste is er de situatie met Erika Vlieghe. De voorzitster van de GEES dreigt met haar ontslag, want ze kan met onze politici niet meer door één deur. Zij wil niet meer deelnemen aan de Veiligheidsraad, omdat er dan geïnsinueerd wordt dat ze mee de beslissingen goedkeurt. Vrij vertaald: zij wil op straat niet langer nagewezen worden als de madame die het allemaal naar de kloten helpt.
Haar boodschap is duidelijk. Maar niet voor de politiek. Laten we de reactie van Wilmès er even uitlichten. In Het Nieuwsblad laat ze weten dat ze Erika dankbaar is: “Ik betreur dat ze zich niet goed voelde. Mevrouw Vlieghe heeft hard gewerkt.” Dan heb je het dus niet begrepen. Het gaat niet over Vlieghe, het gaat over jullie, politici, jij Sophie Wilmès.
Het tweede ‘conflict’: de Antwerpse huisartsen die de beslissing van de veiligheidsraad overrulen en alle inwoners van het Antwerpse oproepen om vrijwillig in lockdown te gaan. Artsen en experten vinden dat ze hun verantwoordelijkheid moeten opnemen en tegen de beslissing van de overheid moeten ingaan. Zelfs de bevolking smeekt om strengere maatregelen. Is het niet godgeklaagd dat burgerlijke ongehoorzaamheid nodig is om gehoorzaamheid af te dwingen?
Zo ver staan we dan. Het is een wedstrijd om het grote gelijk geworden. Maar het is een wedstrijd die niemand winnen kan.
