Als De Afspraak op vrijdag iets heeft bewezen, dan is het dat Voor U aan de saaie, afgezaagde verkiezingsdebatten, pit geeft. Een bij wijlen bijzonder sterk op dreef zijnde Els Ampe bewijst met vlag en wimpel anders te zijn dan de andere partijen. Onderwerp van de vijandelijkheden: De Stemtest. Een test die de mensen volgens de Heer De Vadder moest adviseren op wie ze moeten stemmen. Al 3 miljard mensen hebben die stemtest ingevuld – bijna de hele wereldbevolking.
Maar er zit een gat in dat stemadvies. De nieuwe partij Voor U van La Ampe is niet bij de opties. Er wordt U dus vooral geadviseerd om niet Voor U te stemmen. Als U nog kan volgen. Volgens de Weledelgestrenge Hooggeleerde Professor Doctor S. Walgrave komt dat omdat Voor U niet is zoals de andere partijen. En daar mag u niet voor stemmen want dan komt de particratie in gevaar. De Stemtest van de Weledelgestrenge Hooggeleerde Professor Doctor S. Walgrave houdt namelijk alleen rekening met wat de bestaande particratiepartijen voor lekkers in huis hebben. De PS bijvoorbeeld. Die hebben een programma van ongeveer 1.000.000.000 bladzijden. Bij Voor U is dat amper 15 blaren. Dan nog eens onderverdeeld in 12 punten. Dat is niet vergelijkbaar.
“Wij testen producten!”, betoogde een gevatte Weledelgestrenge Hooggeleerde Professor Doctor S. Walgrave. En omdat Voor U iets anders presenteert aan de kiezers dan wat de 7 andere partijen presenteren, is Voor U niet hetzelfde product. U, de kiezer (Voor U, weet u wel), kan dus eigenlijk alleen maar kiezen tussen de 7 bestaande partijen want die zijn vergelijkbaar. Nou dat laatste wisten we eigenlijk al. Daarom is er juist een nieuwe partij die anders is. Maar dat is niet hetzelfde “product” volgens … S. Walgrave. Hoezo niet hetzelfde product? Alle 8 “producten”, Voor U inbegrepen, staan op die kieslijst. Ze zijn dus wel allemaal hetzelfde “product” want het gaat om een partij waar U voor kan kiezen. Dat is zoals stofzuigers vergelijken en dan zeggen dat Dyson geen stofzuiger is. “Dan deugt uw stemtest niet!”, wist Ampe. Dat was toen in het debat al een open deur intrappelen. Wellicht met een slanke sneaker, La Ampe kennende.
Tot het Weledel gezelschap aan De Tafel van de Heer De Vadder behoorde ook een journalist van de Fabeltjekrant. Hoewel deze gladgeschoren jongeling het had bestaan om de Fabeltjeskrant op een cruciaal punt niet te lezen. Met name vroeg de Heer De Vadder op een onbewaakt moment of de gladgeschoren jongeling de stemcomputers van de overheid die op 9 juni gaan gebruikt worden wel vertrouwde. “Welnee”, stamelde de gladgeschoren jongeling, “Want de mensen krijgen niets in hun handen om te controleren”. De Mijnheer Den Uil van De Fabeltjeskrant zet zich nu wellicht prompt aan zijn middeleeuwse typmachine om deze jongeling (O wee zonder mondmasker!!!!) een briefje te schrijven. Want uit die stemcomputers komt er wel zeer degelijk een pampierken!
De slecht geïnformeerde gladgeschoren jongeling vond daarop het moment aangebroken om La Ampe, die hij duidelijk verwarde met Juffrouw Ooievaar, de les te spellen. Dat haar casting van haar lijsttrekkers toch wel bijzonder vreemd was. Het stootte hem met fysieke verschijnselen tegen het borstbeen dat de Vrolijke Vrienden Michael Verstraeten en Steven Arrazola waren aangeduid als lijsttrekkers voor dit gloednieuwe initiatief. Daarbij vergat hij gemakkelijkheidshalve de volledige naam van de Vrolijke Vriend Steven Arrazola de Oñate te vermelden. Vrolijke Vriend Steven Arrazola de Oñate is namelijk van adel. “Ik geloof dat één van hen er net niet voor gepleit heeft om journalisten op te knopen.” De gladgeschoren jongeling lanceerde een aanval die zijn gelijke niet kent. Hij had er wellicht een week op geoefend op de redactie van De Fabeltjeskrant. Voor de zekerheid begonnen met de woorden “ik geloof”, want zeker was hij niet. Om de perceptie hoog te houden vervolgens “net niet” om dan de insinuatie door te drukken. “Ge moet niet overdrijven”, wees La Ampe hem vrijmoedig terecht. Waarop de Heer De Vadder orakelde dat zoiets nochtans letterlijk in een tweet stond. Hoewel er dus niet voor was gepleit, net niet. “Net niet” en “letterlijk”, dat gaat niet zo goed samen. Verwarring alom.
Alweer was het de beurt aan de Weledelgestrenge Hoogedelgeboren Hooggeleerde Professor Doctor S. Walgrave om zijn Licht te laten schijnen over de nietige wormen van de recalcitrante Frisse Vrienden van Voor U en L’ Ampe. Hun programma had slechts een aantal algemene principes die voor 90 % niet toe te passen waren op de geleerde vragen die in de topwetenschappelijke Stemtest waren opgenomen. Men name bijvoorbeeld het voorbeeld van het verbod op stinkende rookauto’s die het nog durven bestaan te rijden op brandstoffen van dooie planten en beesten. De vraag was of Voor U vindt dat er ook na 2035 zo’n bolides moeten kunnen gekocht worden. Waarop de Frisse Jongens en Meisjes van Voor U hardgrondig en in koor “ja” hadden gegild. Daarbij verwijzen naar hun principieel standpunt “Minder verbieden, meer stimuleren.” “Dat is toch goed!” riposteerde de recalcitrante La Ampe. “Dat zinnetje staat niet eens in het programma.” Wist de Stemtestfabriceur. La Ampe schaakmat. Of toch niet.
We hebben er het programma van de Frisse Stouterikskes van Voor U even bijgehaald. Daarin staat te pronken dat ze bij Voor U willen dat de overheid “Uw vriend” gaat worden. Er staat letterlijk: “De overheid staat ten dienste van U. Ze adviseert, begeleidt en stimuleert U zodat U zich in alle vrijheid kan ontplooien. De staat geeft de voorkeur aan stimulerende maatregelen op straffen.” Het moet gezegd, ten behoeve van de grootste mierenneukers op deze wereld, er staat inderdaad niet letterlijk “Minder verbieden, meer stimuleren”. Maar die korte weergave is toch echt wel de juiste weergave van wat er in het programma als principe staat. Straffen kan maar als iets verboden is, niet? Men moet Professor zijn om dat er niet in te kunnen lezen.
De Weledelgestrenge Hoogedelgeboren Hooggeleerde Professor Doctor S. Walgrave ging nu in zijn betoog nog een stap verder. De Frissse Vrienden van Voor U waren blijkens een ander hoofdstuk dan het hoofdstuk waarin niet staat dat ze voor “Minder verbieden, meer stimuleren” zijn, grote voorstanders van een strenger stikstof- en CO2 beleid. “Ze vinden dat belangrijk.” Dat valt dan toch totaal niet te rijmen met het niet verbieden van stinkende bolides die op dooie planten en beesten rijden. Zo vond de Weledelgestrenge Hoogedelgeboren Hooggeleerde Professor Doctor S. Walgrave. Daarin bijgetreden door de journalist van De Fabeltjeskrant die een hoonlach niet kon onderdrukken. Het staat altijd goed om te hoonlachen als een professor een punt maakt. L’ argument d’autorité. “Zo kan je uiteindelijk alles uit het tegengestelde programma halen.” Hier begaf de Weledel … S. Walgrave zich op doorluchtig ijs. Zoals hierna zal blijken.
In het hele programma van de Frisse Vrienden komt het woord CO2 namelijk geeneens voor. Wel is er een behoorlijk hoofdstuk waarin wordt gepleit voor een “proactief klimaatbeleid”. In dat schattig hoofdstuk zetten de Frisse Vrienden zich af tegen “degrowth” en pleiten onomwonden voor “ecomodernisme”. Bij de steun voor de kleine elektrische voertuigen wordt – “De overheid is Uw vriend” indachtig - voorzien dat er niet mag gedwongen worden, maar wel gestimuleerd.
Hetzelfde vinden we in het programma van de Frisse Vrienden op vlak van het openbaar vervoer. Ook daar moeten de vriendelijke vrienden van de vriendelijke overheid de mensen niet dwingen, maar keuzes geven.
We kunnen ons vernissen, zei professor Gobelijn, maar dat programma van Voor U is op vlak van klimaatbeleid een toonbeeld van “Minder verbieden, meer stimuleren.” Op basis van datzelfde programma zeggen dat de stinkende bolides nu plotseling moeten verboden worden, dat zou pas een tang op een varken zijn.
Rest nog het strengere stikstofbeleid dat de Frisse Vrienden zouden “belangrijk vinden”’ volgens de Weledelgestrenge Hoogedelgeboren Hooggeleerde Professor Doctor S. Walgrave. Driewerf helaas, bij het werk “laat de boeren hun land” hebben de Frisse Vrienden het over het “verstikkende stikstofplan”. “We vegen het huidige stikstofakkoord van de kaart.” Het mag een echt raadsel genoemd worden hoe een professor uit zo’n programma ooit kan afleiden dat de Frisse Vrienden voorstander zouden zijn van een verbod om stinkende bolides te verkopen na 2035.
Bij al dien zouden we ‘s mans zonden willen vergeven mocht het belangrijkste uitgangspunt der uitgangspunten van zijn Stemgedrocht niet getuigen van een triatlon luchtfietsen. Er worden namelijk alleen partijen toegelaten tot het Stemgedrocht die een programma hebben dat zodanig staat als een huis dat het na de verkiezingen zal worden uitgevoerd. Zie, kijk, we willen echt veel door de vingers zien. Maar een politicoloog van een serieuze universiteit die er nog altijd in gelooft dat de kiesbeloftes van de huidige partijen na de verkiezingen worden gerealiseerd … Vult u zelf maar in.
Het spektakel dat de Heer De Vadder hier heeft in scène gezet was van het allerlekkerste allooi dat we tot nu toe over deze verkiezingen van de eeuw hebben gezien. Nog van dat! Zet La Ampe in alle verkiezingsdebatten!! Vuurwerk en spetters gegarandeerd. L’ Ampe is een baken van Licht in de politieke duisternis.
Sneeuwwitje tegenover de 7 dwergen.
(Michael Verstraeten, Voor U)
