Op 18 juli 1991 wordt politicus André Cools op 63-jarige leeftijd in Luik doodgeschoten. Over de motieven van de moord op Cools tast het gerecht lang in het duister. Sommige bronnen verwijzen begin de jaren 90 naar de levering van de Agusta-helikopers voor het leger. Hierbij werd voor miljoenen aan smeergeld betaald. Zeker is dat het Agustaschandaal de kop van Willy Claes zal kosten en Frank Vandenbroucke politiek zal beschadigen.
Eind februari 1995 is er een nieuwe ontwikkeling in dat Agustaschandaal. Penningmeester voor de socialisten Etienne Mangé bevestigt dat hij in 1993 25 miljoen frank (nu: 600.000 euro) van het Agusta-smeergeld op de rekening van de naamloze vennootschap Studin zette. Die Gentse NV Studin werd al in 1985 opgericht.
Studin zat in moeilijkheden nadat het de krant De Morgen zwaar gesubsidieerd had. Yves Desmet in De Morgen: “Tot 1986 werd De Morgen gefinancierd door de socialistische beweging. Dat gebeurde onder meer via de vzw Studin, een puur partijvehikel dat jaarlijks de tekorten van de exploitatie van de krant opving. Daarvoor sloot deze vzw een aantal leningen af.” Merkwaardig aangezien Studin geen vzw, maar een nv is.
Mangé legde het gerecht in 95 verder uit dat nog vijf miljoen frank betaald werd aan de schuldeiser van een socialistisch vakantiecentrum in Vlaanderen. De overige 21 miljoen frank zouden door Mangé op de rekeningen van andere socialistische vzw's zijn gestort. De totale put bij de nv en de vzw's zou zo'n 140 miljoen frank (3,5 miljoen euro) zijn geweest.
Els Cleemput, op dat ogenblik journaliste bij Het Belang van Limburg: “De vzw's die van Mangé bedacht werden met Agusta-geld, waren - net zoals Studin - in financiële problemen geraakt nadat ze hulp hadden geboden aan De Morgen. De vijf miljoen voor een schuldeiser van een socialistisch vakantieoord werden door (sp-kopstuk) Luc Wallyn van zijn rekening in Zürich gestort op zijn rekening in Luxemburg. Vandaaruit werd het geld aan de schuldeiser bezorgd.”
Vijftig miljoen frank van Agusta belandde via een omweg bij de Vlaamse socialisten. Agusta gebruikte de nepfirma Kasma om het geld op een bankrekening van Luc Wallyn in Zwitserland te krijgen. Wallyn bezorgde het aan Etienne Mangé die het vervolgens in een aantal SP-structuren bracht.
In het magazine Le Soir Illustré verschijnt op dat ogenblik de extreem belastende informatie dat Georges Cywie vanaf 17 februari 1993 bij het Luikse gerecht verklaarde dat “hij vernomen had dat 0,5 procent van het Agusta-contract als commissie gestort was aan (Willy) Claes of aan zijn kabinetschef. De storting aan Claes gebeurde via het advocatenkantoor in de Koningsstraat.”
De druk wordt fors opgevoerd. Leden van de cel-Cools en van de financiële sectie van de gerechtelijke politie voeren een huiszoeking uit bij het socialistisch studiecentrum SEVI.
De boekhoudingen van verschillende van die vzw's die Agusta-geld kregen, worden in beslag genomen. De speurders vallen 's avonds ook binnen in de woning en in het kantoor van Karel Van Miert in de gebouwen van de Europese Commissie. Cleemput: “Van Miert was voorzitter van de SP op het ogenblik dat het Agusta-contract werd beklonken, maar Frank Vandenbroucke was SP-voorzitter toen het geld werd gestort.”
Van Miert drong volgens Het Belang van Limburg zelf aan op de huiszoeking. “Hij zegt dat hij niks te verbergen heeft. De onderzoekers, onder leiding van de Brusselse onderzoeksrechter Vandermeersch en raadsheer Fischer van het Hof van Cassatie, namen documenten over rekeningen uit 1989 tot 1993 mee.”
Mangé verklaart aan de onderzoekers dat Van Miert helemaal niet op de hoogte was over het smeergeld van Agusta. “Van Miert zou aan Mangé wel gevraagd hebben de boekhouding van de SP in goede banen te leiden, meer echter niet”, besluit Cleemput.
