Eind 2014 stelt een onafhankelijk financieel raadgever dat de Belgische onderneming Private Insurer (PI) “100% betrouwbaar” is.
De raadgever: “Private Insurer is een erkende Belgische levensverzekeringsonderneming. Zij staan als financiële instelling onder toezicht van de Nationale Bank van België (NBB) en de Autoriteit voor Financiële Diensten en Markten (FSMA). Zij zijn niet gebonden aan een financiële instelling. Er kunnen dus geen belangenconflicten optreden.”
PI werd in 2004 in Overijse opgericht door Jean-François Lycops en Barbara De Beurme met een kapitaal van liefst 3,3 miljoen euro (!).
Voordien was De Beurme 10 jaar actief bij PricewaterhouseCoopers (PwC) waar ze internationale groepen adviseerde op fiscaal, juridisch en reglementair vlak. Ze startte haar carrière bij Coopers & Lybrand (momenteel PwC) waar ze verschillende functies uitoefende in België en Duitsland. Ze is licentiate Rechten – VUB (1993), houder van een Bijzondere Licentie Fiscaal Recht – VUB (1995) en van een MBA – Ecole de Solvay – ULB (2005). Ook Lycops komt van PwC.
P&V nam PI onlangs over en moest amper enkele maanden later al vaststellen dat er grote problemen waren met PI. De vraag vandaag is dus nog steeds hoe die grote verzekeraar P&V zich zo kon mispakken aan de overname van de onderneming “Private Insurer”.
Het is niet dat er geen alarmsignalen waren. Eind 2012 al stelt een belegger op spaargids.be de vraag: “Ik krijg een voorstel om via de Belgische verzekeringsmaatschappij Private Insurer een tak 23 verzekeringspolis af te sluiten voor mijn beleggingen. Ik ken die verzekeringsmaatschappij niet. Heeft iemand hier positieve of negatieve ervaringen mee?”
Een expert: “Nadeel aan de formule: instaptaks en hoge kosten van alle partners die aan de zogenaamde ‘gouden driehoek’ meedoen.” Een andere kenner: “Uit ervaring weet ik dat Tak23 formidabele mogelijkheden biedt (voor de aanbieder) om een massa kosten te maskeren.” De gouden driehoek betekent dat er 3 partijen geld verdienen: PI, de tussenpersoon (makelaar) die het contract aanbiedt en de ondernemingen die de onderliggende financiële producten zoals beleggingsfondsen aanbieden.
P&V, de coöperatieve verzekeraar van de socialistische zuil, wilde zich met de overname van die nichespeler naar eigen zeggen "versterken in tak23", beleggingsportefeuilles verpakt in een levensverzekeringsjas.
De Tijd: “Maar meteen na de eigenaarswissel trof P&V onregelmatigheden aan.De problemen werden lang binnenskamers gehouden, tot deze krant (De Tijd dus) in februari 2021 berichtte over huiszoekingen in een gerechtelijk onderzoek naar waardeloos geworden beleggingen bij Private Insurer.” De krant bracht ook diverse verhalen van beleggers die grote sommen kwijt waren.
Wie naar de website van Private Insurer (PI) gaat, leest vandaag dit: “De overname van Private Insurer door de P&V Groep past in de ambitie van P&V Groep om de portefeuille van Private Insurer te integreren en haar eigen aanbod van tak 23-producten te versterken.”
Het laatste ‘nieuws’ op de website is een bericht van 9 maart van dit jaar over de vereffening van PI. “De nieuwe directie van Private Insurer heeft besloten vrijwillig afstand te doen van haar vergunning bij de Nationale Bank van België (NBB) en in vereffening te gaan.”
Een bericht op de site van Spaargids (DPG Media) van 2016 over PI: “Kom er net op uit dat de tak23-schenking van mijn vader van 100k EUR ("veilig" zogezegd") in een Australische oplichting is "belegd" en dus nog 5k waard is. Imho zijn dit dus oplichters in de stijl van Optima.” Merk op dat dit bericht geschreven werd voor de overname van PI door P&V. Een belegger na de overname op die site: “P&V zal niet op (de website van) Spaargids gezocht hebben alvorens dit bedrijf over te nemen.”
Hoe komt het dat P&V en anderen de onregelmatigheden niet vooraf hebben opgemerkt? ‘Ze waren zeer moeilijk om te zien van buiten uit’, beweert ceo Hilde Vernaillen in 2021. Tja.
foto: google street view
