Tien keer meer zwarte gaten dan verwacht.
Het was de vader van de atoombom, de briljante fysicus Robert Oppenheimer die in 1939 samen met zijn student Hartland Snyder het artikel “On Continued Gravitational Contraction” publiceerde, waarin zij in 4 bladzijden bewezen dat elke ster aanzienlijk zwaarder dan de zon na uitputting van haar nucleaire brandstof moet eindigen als zwart gat en dat zulke zwarte gaten reëel bestaande objecten in de kosmos moeten zijn. Albert Einstein geloofde er niet in, Stephen Hawking werd er wereldberoemd mee.
Een zwart gat heeft zo'n grote zwaartekracht gekregen dat ze zo goed als alles in hun buurt opslokken. Ook licht. Je kan ze dus niet met het blote oog zien. Toch is de mens erin geslaagd om te fotograferen wat je niet kan zien. Tot nu toe is er nog maar twee keer een zwart gat op foto vastgelegd.
De James Webb-ruimtetelescoop, die op 25 december 2021 gelanceerd werd, steekt nu een tandje bij en breidt in sneltempo onze kennis over die mysterieuze zwarte gaten uit. De telescoop vindt 10 keer meer zwarte gaten dan tot nu toe verwacht. Begin juli nog ontdekten onderzoekers hebben met de James Webb-telescoop het verste actieve zwarte gat ooit. Het bevindt zich in het sterrenstelsel CEERS 1019, dat meer dan 570 miljoen jaar na de oerknal ontstond. De massa zou miljoenen keren groter zijn dan die van de zon.
Het wetenschappelijke magazine Nature lijstte deze week de ontdekkingen op die de James Webb-telescoop het voorbije jaar opleverde over "de stofzuigers van het heelal". Wetenschappers delen hun opwinding over de ontdekking van zwarte gaten die erg veraf liggen. Het alleroudste dat het voorbije jaar ontdekt werd, in het hart van het sterrenstelsel GN-z11, vormde zich waarschijnlijk al 400 miljoen jaar na de oerknal. Voor astronomen is dat zoveel als ‘in geen tijd’. Die oerknal vond 13,8 miljard jaar geleden plaats. Die zwarte gaten zijn de oudjes van ons heelal en zouden ons nieuwe inzichten kunnen geven over de babyjaren van het heelal.
