"Is het een grap, of om te huilen?"
Het Grondwettelijk Hof is een bijzonder rechtscollege dat toeziet op de naleving van de bevoegdheidsverdeling tussen de federale Staat, de gemeenschappen en gewesten enerzijds en de naleving van de grondrechten anderzijds. Een achtenswaardig instituut dus, dat wordt gedragen door achtenswaardige personen. Ten minste daar gaan wij vanuit.
Over enkele maanden gaat rechter Trees Merckx-Van Goey met pensioen, zij is een oud-parlementslid voor CD&V. En dus - zoals dat gaat in een democratie - schuift CD&V twee nieuwe kandidaten naar voren. Voor alle duidelijkheid, daar is niets onwettelijk aan. Het Hof bestaat uit zes ervaren juristen en zes ex-politici, die de partijen volgens een onderlinge afspraak mogen voordragen naargelang hun electorale sterkte. Kwestie van een en ander onder mekaar te verdelen.
Enerzijds komt CD&V met oud-Senaatsvoorzitter Sabine de Bethune. Een figuur waar weinig pikant nieuws rond te vergaren valt. De tweede kandidate daarentegen, is een beetje – understatement – omstreden: Joke Schauvliege. Iets minder achtenswaardig, laten we zeggen. Schauvliege moest in februari 2019 opstappen als Vlaams minister van Omgeving, Natuur en Landbouw nadat ze beweerd had dat de toenmalige klimaatmarsen het gevolg waren van een complot en dat de Staatsveiligheid haar dat had verteld. Dat bleek niet waar te zijn. Er zijn er die zich afvragen of je iemand met zo’n uitschuiver voor het land moet laten oordelen over maatschappelijke moeilijke thema’s en haar de bevoegdheid moet geven om na te gaan of de grondwet en de wetsbepalingen worden gerespecteerd.
Iedereen heeft recht op een twee kans?
