“Ik weet niet wat me overkomt.”
De gevallen professor Carl Devos heeft woensdagavond voor het eerst publiekelijk gereageerd op de aantijgingen rond grensoverschrijdend gedrag die hem achtervolgen. Tijdens een lezing in zijn thuisstad Izegem sprak hij klare taal: hij noemt de beschuldigingen “een lawine van leugens” en kondigt juridische stappen aan. De zaal gaf hem een warm onthaal, maar de blik in zijn ogen verraadde iets anders: Devos is een man die in de touwen hangt, belaagd door een storm die hij zelf nooit zag aankomen.
De olifant in de kamer
De Vlaamse Studie- en Vormingskring (VSVK) had zijn lezing over het verkiezingsjaar 2024 al maanden vastgelegd, en ondanks de mediastorm besloot Devos om zijn belofte na te komen. Het applaus bij zijn aankomst was hartelijk, maar de spanning was voelbaar. Hij stond recht, haalde diep adem en begon zonder omwegen. “Ik weet dat velen hier zich afvragen hoe ik hier nog durf staan. Wel, ik heb niets te verbergen,” klonk het resoluut.
Devos is geen man die snel emotioneel wordt, maar de voorbije dagen hebben hun sporen nagelaten. “Ik kan tegen een duw, maar dit treft mijn familie, mijn vrienden. En dat maakt me woest.” Zijn stem trilde even, maar hij herpakte zich snel. Geen slachtofferrol, geen gesmeek om medelijden—dit was een man die zich niet zonder slag of stoot gewonnen geeft.
Een roman met grote gevolgen
De aanleiding voor de heisa is de academische gezelligheid, een roman van Hilde Van Liefferinge, een voormalige doctoraatsstudente. Nergens wordt Devos bij naam genoemd, maar de verwijzingen zijn meer dan duidelijk. In het boek wordt een professor afgeschilderd als een man die zijn machtspositie gebruikt om grenzen te overschrijden.
Devos is er duidelijk over: hij pikt dit niet. “Het is een roman, maar de schade is echt. Mijn naam wordt niet vermeld, maar iedereen weet wie bedoeld wordt. Dat is geen fictie meer, dat is karaktermoord.” Hij heeft al juridische stappen aangekondigd en maakt duidelijk dat hij zijn zaak niet in de media zal uitvechten, maar voor de rechtbank.
Een strijd die niet stopt
Na afloop van zijn lezing volgde een vragenronde, waarbij het publiek zich opvallend loyaal toonde. “Dit is een heksenjacht,” klonk het uit de zaal. Devos bedankte zijn toehoorders en nam afscheid met een beladen boodschap: “Ik weet niet of ik ooit nog een lezing zal geven. Dit is mij te veel geworden. Maar als dit mijn laatste was, dan ben ik blij dat het hier in Izegem was.”
Een groot applaus, maar het laatste woord in deze zaak is nog niet gezegd. Het stormt nog maar net, de schade is voor straks.
(Foto: screenshot YouTube/ Universiteit Gent)
