Kustgemeentes vrezen wildgroei van stekkerzonnepanelen: “Het is belangrijk dat we erover waken dat ons straatbeeld esthetisch blijft.”
Vanaf deze week is het niet langer verboden om een stekkerzonnepaneel in huis te halen. Paniek alom. Het protest komt uit alle windstreken waaien, de bezwaren ook. De meest hilarische opmerking komt uit Koksijde.
België heeft wellicht de lelijkste kustlijn ter wereld. Architecten hebben het ene lelijke gebouw naast het andere neergepoot om de Belg zijn smakeloosheid te bevredigen en het uitzicht op de zee te ontnemen. Onze kust wordt bevuild door een soort lintbebouwing van appartementsblokken annex pannenkoekenhuisjes/tavernes en go-cartverhuur. Wie van schoonheid houdt, blijft best weg.
Maar dan komt Patricia Vandenbroucke (N-VA), schepen van Bouwen en Wonen in Koksijde, met een uitspraak waarvan onze broek meteen tot op de enkels zakte. De dame is bang dat er een zonnenpanelen-wildgroei zal ontstaan langs de dijk. En dus vraagt ze aan de inwoners om nog even te wachten en geen plug-in zonnepanelen te kopen of te installeren. Want – hier komt ie: “Het is belangrijk dat we erover waken dat ons straatbeeld esthetisch blijft.” Juist, stel je voor dat de esthetiek van de Belgische kust zou worden aangetast!
Gemeenten op de rem voor stekkerzonnepanelen: de plug & play-revolutie die er (nog) geen is
Plug ze in, laat de zon haar werk doen en bespaar op je energiefactuur. Zo simpel, zo revolutionair, zo... problematisch? De stekkerzonnepanelen – die sinds maandag gretig over de toonbank vliegen – roepen bij gemeenten, syndici en bouwreglementen al evenveel weerstand op als enthousiasme. “Koop of installeer ze niet”, klinkt het kordaat. Want terwijl de ene al zonnige dromen koestert, ruikt de andere vooral onheil aan de horizon.
Een schot in de roos? Of eerder in de voet?
Vanaf 17 april is het officieel: je mag een plug-and-play-zonnepaneel neerpoten waar je maar wil, zonder vergunning of melding. Hang het aan je balkon, plug het in het stopcontact en voilà: gratis zonnestroom. Althans, dat is het idee. Doe-het-zelfketen Hubo zag haar voorraad slinken alsof het om festivaltickets ging – 399 euro per setje van 400 watt? Koopje! Ook de webshop Solarwinkel.be is na vijf dagen al zo goed als leegverkocht.
Onze noorderburen en de Duitsers deden het voor. Hun balkons veranderden hier en daar in mini-zonneparken. En toen kreeg het mooie Vlaanderen bang en ging op de rem gestaan. Ze gaan onze mooie Vlaamse kust toch niet lelijk maken, zeker? Het advies: niet kopen, niet installeren.
Bouwreglementen en bureaucratie: hier stopt het feestje
Waar de consument dolenthousiast zijn zonnestekker inplugt, trekken burgemeesters en schepenen de wenkbrauwen op. Wim Janssens, burgemeester van De Panne, ziet de bui al hangen en ventileert zijn ongenoegen in ‘Het Nieuwsblad’: “Mensen denken dat ze zomaar een stekkerzonnepaneel aan hun balkon kunnen hangen, maar dat is buiten het bouwreglement gerekend.” Zijn boodschap: voor zonnepanelen zichtbaar vanop de openbare weg is nog steeds een vergunning nodig – net zoals bij de klassieke panelen. In centrum-Brugge? Daar is het simpel: zonnepanelen, zichtbaar vanop straat? Verboden. Punt. En dat geldt dus ook voor stekkerzonnepanelen.
Bij de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) voelen ze de storm al naderen. “Geen enkele gemeente heeft hier al specifieke regels voor, het is té nieuw,” zegt Katrien Gordts. “Maar dat betekent niet dat ze er niet snel zullen komen. Kijk naar schotelantennes: ook daar gelden regels over zichtbaarheid.” Wie dus dacht slim te zijn met een goedkope oplossing, kan zich maar beter eerst informeren bij zijn gemeentebestuur. Voor je het weet, hangt er een boete aan je balkon.
Ook appartementsbewoners: niet te vroeg juichen
Heb je een appartement en dacht je met een paar stekkerzonnepanelen je energiefactuur te verlichten? Think again. Elke mede-eigenaarsvereniging (VME) heeft haar eigen reglementen, en de Unie van Syndici waarschuwt alvast haar leden. “Het is niet gezegd dat je deze panelen mag ophangen van de VME,” zegt Dominique Krickovic, directeur van de Unie van Syndici. “Veel gebouwen hanteren strenge regels over visuele impact. Ramen moeten dezelfde kleur hebben, affiches mogen niet aan het raam, was mag niet buiten hangen... en zonnepanelen? Vergeet het maar.”
En dat is nog niet alles. Krickovic ziet risico’s waar de overheid niet aan gedacht heeft. “Brandgevaar door verhitting, elektrocutie, verankering die niet stevig genoeg is... Zijn de stopcontacten hier überhaupt op voorzien? En wat met de verzekering? Zijn er meldingsplichten? Er zijn gewoon té veel vraagtekens.”
Zon in de rug, bureaucratie in het gezicht
De stekkerzonnepanelen klinken als een gouden oplossing: goedkoop, eenvoudig en efficiënt. Maar wie zijn gezond boerenverstand gebruikt, voelt dat er nog heel wat losse eindjes zijn. Want tussen droom en daad staan wetten, bouwreglementen en syndici in de weg.
