Opvallend fragment vanavond in het Journaal van de VRT. Een ploeg volgt de kindervaccinatie met Comirnaty van Pfizer. De kinderen zijn gemotiveerd. Een jongen: “Ik weet ook niet waarom je je niet zou vaccineren”. De journaliste: “Omdat kinderen niet zo ziek worden blijkbaar.” Journalisten beginnen stilaan de juiste vragen te stellen. Het was de laatste dagen en weken al voorzichtig te merken.
Opvallend filmpje ook op HLN (DPG Media). De Britse gezondheidsminister Sajid Javid heeft vrijdag een duidelijk en wetenschappelijk antwoord gekregen van een arts tijdens een bezoek aan een ziekenhuis in Londen. Wanneer de minister vraagt wat het personeel nu eigenlijk vindt van de verplichte vaccinatie (die vanaf april geldt, red.), uit een ongevaccineerde anesthesist niet alleen zijn ongenoegen, maar geeft hij de minister ook een wetenschappelijke uitleg voor zijn doordachte keuze.
Enkele maanden geleden zou dat kritische filmpje niet eens de website van HLN - nog steeds de meest bezochte website in Vlaanderen - gehaald hebben. De reden? Net als in Engeland is er bij ons een vaccinverplichting in de zorg. Een arts-specialist die haarfijn uitlegt dat een vaccin nutteloos is voor hem, is ook hier een relevante getuigenis.
Eerder konden we op websites lezen dat er twijfels ontstaan over het zeer hoge priktempo. De vierde prik? Is dat wel nodig? En zal de booster wel werken tegen Omikron? Moeten we eigenlijk wel boosteren tegen een milde variant? De vragen en kritiek vallen samen met de frustratie bij sommigen over de beperkte werking van de coronavaccins. Vooral met de nutteloze coronavaccinatie van kinderen vanaf 5 lijken de vaccinliefhebbers hun hand overspeeld te hebben. Bovendien dreigt op termijn zelfs een terugslageffect op de vaccins die wel nodig, nuttig en belangrijk zijn.
Af en toe is het ook goed om het nog eens te herhalen: exact een jaar geleden werd de bevolking beloofd dat de coronacrisis achter de rug zou zijn als het grootste deel van de bevolking gevaccineerd zou zijn. Dat doel werd behaald, maar die belofte werd niet gehonoreerd.
Het zou makkelijk zijn om dat coronafiasco in de schoenen van politici te schuiven, maar eigenlijk is dat niet correct. Die politici lieten zich immers adviseren door personen die beweren iets van virussen en vaccins te weten. Zij hebben onze beleidsmakers verteld dat massale vaccinatie de enige uitweg uit de crisis was. Het staat in de vele verslagen van de GEMS.
De klassieke media - DPG, Mediahuis, Roularta en VRT in Vlaanderen - hebben vorig jaar een stilzwijgende deal gesloten om de officiële lijn inzake corona te volgen. Massaal prikken is de uitweg? Dan zal dat de boodschap zijn. De kanalen werden dan ook gebruikt om de burgers te motiveren om de prik te halen. En nog een. En dan de booster. En dan beginnen er toch voorzichtig vragen te komen. Die tweede prik was toch de booster? Goed, dan is drie prikken voldoende. Toch niet? Wanneer eindigt het dan?
Nu begint er geleidelijk twijfel te sluipen in de rangen van het journaille. Een bevriend journalist van een van die klassieke media: “Vergeet niet dat sommigen (van die journalisten,red.) zelf jonge kinderen hebben. Journalisten zijn ook burgers en ze stellen dezelfde vragen die andere ouders hebben. Als een vaccinoloog zomaar komt vertellen dat het vaccin van Pfizer nodig is voor een zesjarig kind, dan stellen ze zich vragen. En eenmaal ze dat element in vraag trekken, beginnen ze ook aan de andere elementen te twijfelen.”
Een andere katalystor wordt gevormd door de regelrechte leugens van politici. Niemand valt over een onnauwkeurigheidje aangezien politici geen virologen zijn, maar als de premier een manifeste leugen vertelt over de verhouding gevaccineerden versus niet-gevaccineerden in de ziekenhuizen dan is dat niet van die aard om het vertrouwen in de hele coronapolitiek te verstevigen.
Tot slot treedt er een zekere coronamoeheid op. Het is alsof de klassieke media het beu zijn om het officiële overheidsnarratief klakkeloos over te nemen. Beter laat dan nooit.
