Het is een verhaal dat bijna even groot is als de naaktfoto’s van de 3 BV’s: de vaststelling dat de klassieke media (MSM of mainstream media) een week lang niets hebben geschreven over het schandaal terwijl iedereen het al wist.
Versta me niet verkeerd: die klassieke media zoals DPG (Het Laatste Nieuws) of VRT hadden uiteraard de perverse beelden van het drietal niet moeten brengen (strafbaar), maar ze hadden wel kunnen schrijven over die merkwaardige zaak.
Interessant is dat de ombudsman van de VRT al eerder toegaf dat ze daar op de Reyerslaan een fout gemaakt hebben. Tim Pauwels vond dat ze daar te lang gewacht hebben. En eenmaal er bericht werd, werd er volgens Pauwels weer overdreven in de andere richting.
Ook bij DPG (Het Laatste Nieuws) is er nu pas een vreemde en ongeloofwaardige verklaring. Hoofdredacteur Brecht Decaestecker legt uit waarom ze daar ook zo lang hebben gewacht om over de zaak te schrijven.
“Zo nu en dan gebeurt het wel eens dat je als journalist of hoofdredacteur voor een verschroeiende keuze staat: breng ik dit verhaal wel of niet? En die keuze kan een enorme impact hebben op het leven van de mensen over wie het verhaal gaat. We hebben daarbij deontologische regels en als we uit de bocht gaan kan er tegen ons een klacht worden ingediend en kunnen we er ook door een rechter voor veroordeeld worden. Gelukkig maar.”
“Ja, natuurlijk hadden wij net zoals zoveel andere Vlamingen al seksueel provocerende beelden van Stan Van Samang, Peter Van de Veire en Sean Dhondt gekregen, dagen voor ze zelf met het verhaal naar buiten konden komen. Maar neen, we verzwegen dat niet om wie ze waren of voor wie ze werkten. Als journalist moet je altijd vertrekken van de feiten, en als je die niet hebt, dan kan je niet vertrekken.”
Wel Brecht, de feiten waren er: daar kon zakelijk en nuchter over geschreven worden. De andere argumenten zijn onzin...
Die uitleg suckt zoals ze zeggen... Een gratis tip voor DPG: never complain, never explain. (Anders maak je jezelf toch maar belachelijk.)
