Alaphilippe tekent opnieuw voor drie jaar bij Deceuninck–Quick-Step.
Tegen de gang van zaken in, heeft Patrick Lefevere Julian Alaphilppe en Remco Evenepoel al een contract aangeboden, nog voor de sponsoring rond is voor de volgende seizoenen. “Met deze contractverlengingen toon ik potentiële sponsors dat het mij menens is”, zegt Lefevere in ‘Het Nieuwsblad’. Daarmee geeft hij een antwoord op de vraag of het de kip of het is is. De kip dus.
En geen piepkuikens. Het zijn geen kleine jongens die voor een minimumloon op de fiets kruipen. Vijf jaar voor Evenepoel, drie jaar voor Alaphilippe. Over drie jaar zal Alaphilippe 11 jaar voor Lefevere hebben gekoerst.
Voor een buitenstaander lijkt het evidentie dat een supercoach voor supertalenten kan kiezen en omgekeerd. Maar begin april hoorden we een bittere Lefevere uitroepen dat zijn collega’s zot zijn geworden. De stiel is veranderd, de concurrentie is groot. Naar verluidt zouden de nieuwe contracten nauwelijks een loonopslag inhouden, maar wel de zekerheid om de komende jaar de ondersteuning te krijgen die een winnaar verdient. Kijk naar Van Aert, het is duidelijk dat daar het schoentje wringt. Van Aert staat er keer op keer alleen voor in de laatste kilometers en wordt als topfavoriet keer op keer gesaboteerd en afgemat door de concurrentie.
Lefevere begrijpt de kracht van het team. Want wielrennen is meer dan alleen maar hard op de pedalen kunnen trappen. Van Evenpoel en Alaphilippe hebben dus niet getekend voor een gesponsord truitje (wat er nog niet is) maar voor het lidmaatschap van de 'The Wolfpack'.
