Laat het maar aan de mainstream media over om met een uitgestreken gezicht een oproep te doen tot censuur, alsof ze niet jarenlang zelf het narratief hebben bepaald. Nu social media eindelijk de kettingen van censuur afwerpen, beginnen de gevestigde media en hun politieke bondgenoten hysterisch te jammeren. In de Volkskrant lezen we een roep om sociale media ‘aan banden te leggen’ om ‘de democratie te beschermen’. Echt waar, de ironie druipt ervan af. Laten we eens wat feiten op een rij zetten.
Jarenlang leugens als waarheid
Laten we beginnen met een belangrijk punt: wie heeft er jarenlang de controle gehad over wat wij te horen kregen? Juist, de traditionele media, in samenwerking met overheden en grote bedrijven. Ze bepaalden wat als ‘waarheid’ werd gezien, zelfs als die waarheid niets anders was dan een grove leugen. Denk aan de WMD’s in Irak, de ‘onfeilbare’ vaccins of de constante demonisering van bepaalde politieke figuren. Alles wat afweek van hun narratief werd bestempeld als ‘desinformatie’. En nu klagen ze dat sociale media – waar men sinds kort vrijelijk kan discussiëren – de democratie zouden ‘uithollen’? Hypocrisie in zijn puurste vorm.
De angst voor vrije meningsuiting
Wat deze opiniemakers en politici werkelijk stoort, is dat ze de controle over het narratief verliezen. Mensen hebben geen staatskrant meer nodig om hun informatie te krijgen. Ze kunnen zelf nadenken, alternatieve meningen opzoeken en ongefilterd horen wat anderen te zeggen hebben. Het probleem is niet ‘desinformatie’ – dat is er altijd al geweest – maar dat mensen nu zelf kunnen bepalen wat ze geloven. Dat is voor de gevestigde orde onacceptabel. Want stel je voor dat iemand een andere mening heeft dan de hunne. Horror!
Democratie volgens wie?
Het artikel in De Volkskrant stelt dat sociale media de democratie kapotmaken door haatzaaiende en ‘radicale’ geluiden een platform te geven. Maar wat is democratie zonder de vrijheid om radicale meningen te uiten? De essentie van democratie is juist dat iedereen – ja, ook diegenen met wie je het oneens bent – het recht heeft om gehoord te worden. Maar blijkbaar willen deze zogenaamde verdedigers van de democratie dat alleen hun ‘gedeelde waarden’ blijven bestaan. Iedereen die daarbuiten valt, wordt weggezet als een gevaar.
Meta en Musk: eindelijk vrijheid
Nu Meta en X (voorheen Twitter) de teugels van censuur hebben laten vieren, breekt er een nieuwe fase aan. Mensen kunnen weer vrijuit spreken zonder bang te zijn dat een algoritme of ‘factcheckers’ hun berichten verwijderen. Dit is een overwinning voor de vrijheid van meningsuiting, maar voor de oude mediagarde is het een ramp. Zij kunnen niet langer ongestraft bepalen wat jij wel of niet mag weten.
Volt als symbool van lafheid
Het artikel prijst de Nederlandse splinterpartij Volt omdat die ‘tegen haat’ zou strijden door X te verlaten. Dat is geen dapperheid; dat is jezelf opsluiten in een bubbel waar je nooit geconfronteerd wordt met tegengeluiden. Het is intellectuele armoede verpakt als morele superioriteit. Als andere partijen slim zijn, blijven ze juist actief op sociale media, waar ze hun boodschap zonder tussenkomst van de traditionele media direct naar de kiezer kunnen brengen.
Conclusie: stop de hypocrisie
Sociale media zijn geen ‘duivels in vermomming’, zoals De Volkskrant beweert. Ze zijn de redding van een democratie die jarenlang werd verstikt door gecontroleerde narratieven. De angst van de mainstream media en hun politieke bondgenoten is begrijpelijk: ze verliezen hun greep op de waarheid. Maar laten we duidelijk zijn: meer censuur is niet de oplossing. Het probleem is niet dat mensen hun eigen werkelijkheid zoeken; het probleem is dat de oude machtsstructuren weigeren los te laten.
De democratie heeft geen behoefte aan meer regels, beperkingen en verboden. Ze heeft behoefte aan één ding: vrijheid. En dat is precies wat sociale media eindelijk weer mogelijk maken.
