In het voorjaar van 98 wordt het programma “De Notenclub” op het scherm gegooid. Het format komt zowaar uit Ierland. Twee panels van drie personen - twee bekende landgenoten en een pianist - krijgen beeldschermgewijs woorden voorgeschoteld. Vervolgens mag elk lied waarin dat woord voorkomt in de meest diverse toonaarden gezongen worden.
Uiteindelijk is zingen de bedoeling, maar zover raakt nu eenmaal niet ieder panel. Op het eerste zicht geen bloedstollende prestatie volgens een journalist van Het Belang van Limburg, ware het niet dat wat de kijker hoort, door de twee jonge pianisten zonder enige voorbereiding uit de mouw wordt geschud.
“Hun inventiviteit is enorm”, garandeert presentator Kurt Van Eeghem na een afmattende opname aan de journalist. “Die jongens spelen gewoonweg alles. Ik sta er elke keer van te kijken wat die gasten kunnen. Zij bepalen de kracht, ik ben slechts de nederige dienaar.”
Het Belang: “De VRT koos voor aanstormend talent. Miguel Wiels (toen 25) en Danny Wuyts (toen 29) zeggen u waarschijnlijk niets, maar binnen de kortste keren hoort dit duo toch maar mooi tot de galerij der bekende koppen.”
De voorspelling over Wiels klopt zeker.
De vennootschap van de rasmuzikant werd al in 91 opgericht en toont het succes duidelijk aan. De totale activa overtreffen sinds eind 2019 de 2 miljoen euro.
In 2018 en 2019 werd telkens een gelijkaardige hoge winst gemaakt.
In de laatste jaarrekening wordt wel geen melding gemaakt van de coronacrisis en de mogelijke impact op de resultaten van 2020.
