"De enige die het wél wist, was Tom Waes zelf, maar die heeft ons niets gezegd."
De verhakkelde Porsche van televisemaker en propagandist Tom Waes werd voor 42.920 euro geveild: een droomwagen voor een nachtmerrieprijs, want de bolide is officieel perte totale verklaard en mag nooit meer ingeschreven worden. De koper mag dus enkel de onderdelen recupereren, terwijl de carrosserie rijp is voor de sloop. Een dure legpuzzel, maar zonder handleiding en zonder mogelijkheid om het eindresultaat ooit in actie te zien.
Een exclusief hoopje schroot
De donkergroene Porsche uit 1977 is niet zomaar een oldtimer. Dit specifieke model - waarvan er wereldwijd slechts 2.500 exemplaren zijn gebouwd - heeft een iconische status. Voeg daar nog een beroemd ex-eigenaar aan toe en je krijgt een veiling met flink wat ongezonde belangstelling. Fans van klassieke wagens en verzamelaars doken op het wrak, maar niet zonder risico. Want onder de glans van nostalgie school een administratieve tijdbom.
Wat niemand vooraf wist – of althans niet deelde – was dat de auto na zijn crash officieel als ‘technisch totaal verlies’ bestempeld werd. En dat betekent in België één ding: einde verhaal als voertuig. De enige bestemming is en erkend centrum voor depollutie, waar de wagen ontdaan moet worden van gevaarlijke stoffen. Pas daarna kunnen de resterende onderdelen eventueel een tweede leven krijgen. Het chassisnummer moet netjes vernietigd worden. De Porsche mag dan wel een icoon zijn - who cares - de wet is onverbiddelijk.
Administratieve chaos
Dat deze administratieve tijger pas op het allerlaatste moment uit zijn kooi sprong, maakt het verhaal extra pijnlijk. De veilingmeesters en het veilinghuis waren zich van geen kwaad bewust. Tot een handvol waakzame auto-experten de zaak in beweging brachten en de Openbare Vlaamse Afvalstoffenmaatschappij (OVAM) verwittigden. Wat volgde, was een typisch Belgisch staaltje bureaucratische acrobatie: een melding per e-mail, een aangetekende brief en een telefoontje – allemaal netjes verspreid over een etmaal, zodat het probleem net op tijd maar ook net te laat aan het licht kwam.
De enige die het wél had kunnen weten? Tom Waes zelf. Maar de grote Tom hield de lippen stijf op elkaar. Een onthulling die achteraf als een bom insloeg bij de veilingorganisatoren. Niemand wist het, behalve hij. En dat leverde de koper dus een peperdure verrassing op.
Dure schroothoop
Toch werd de auto verkocht. Een anonieme Belgische koper haalde het wrak binnen, volledig op de hoogte van de situatie. Dat de Porsche niet meer op de weg mocht, was dus geen geheim op het moment van de toewijzing. Of de nieuwe eigenaar dit als een verzamelstuk beschouwt of puur als een bron van reserveonderdelen, blijft gissen. Wat overblijft na het strippen van bruikbare stukken, gaat onvermijdelijk richting sloop.
Maar daarmee was de kous nog niet helemaal af, ook het transport van de wagen moet aan strikte regels voldoen. Enkel een door OVAM erkende transporteur mag de gehavende Porsche verplaatsen. De trailer moet daarbij uitgerust zijn met een speciale lekbak. Ironisch genoeg een overbodige voorzorgsmaatregel, want alles wat er uit kon lekken, is al lang uitgestroomd op de snelweg.
Een legendarische wagen, een bekende naam, een onwaarschijnlijke veiling en een bureaucratisch kluwen: het recept voor een typisch Belgische klucht.
(fotomontage: YouTube)
