Zelfs coronavaccins moeten - naar men ons vertelt, maar wie zal het controleren - een zekere kwaliteitsstandaard halen. Ondermaatse vaccins zouden in de vuilnisbak belanden. Waarom wordt dat principe ook niet voor televisieprogramma's gehanteerd?
Gisteren een stukje gezien van Popquiz op VTM met de Nederlander Matthijs van Nieuwkerk. Eerder schreven we hier al dat de Nederlandse presentator niets te zoeken heeft in Vlaanderen. Vreemd genoeg was dat niet eens het grootste probleem van de uitzending.
We hebben ook al gesteld dat we het absurd vinden dat de winnaars een jaar lang gratis naar concerten mogen. Nu we het ook eens uit de mond van de presentator gehoord hebben (lees: eigenlijk hebben we het gelezen via de ondertitels aangezien Matthijs niet altijd even duidelijk te begrijpen is), is het nog vreemder. Zelfs Philippe de Belgique uit Laken is minder wereldvreemd.
Hier worden nieuwe programma’s altijd in duo getest. Na amper 20 seconden vroeg ik aan mijn levenspartner om te veranderen van kanaal, maar aangezien zij de afstandsbediening heeft, beslist ze ook hierover. Ze ging niet in op mijn verzoek.
Het leuke is dat we na twee blokjes van het programma tussen de reclame uiteindelijk tot dezelfde conclusie kwamen: dit programma is zo zwak dat het nooit uitgezonden had mogen worden. Met een herhaling van Seinfeld hadden ze de Vlamingen een veel groter plezier gedaan.
Ik moet wel toegeven dat ik me oorspronkelijk vergist heb. Ik dacht namelijk dat de presentator de zwakste schakel zou zijn van het programma, maar dat was niet het geval. In die ketting zaten immers nog zwakkere schakels. Eigenlijk waren alle andere schakels zwakker dan Matthijs. In een bak met oud en verroest ijzer straalt lood immers als zilver. Dieptepunt was toen twee ‘muzikanten’ een deuntje probeerden te spelen op hun respectieve fluiten. Zelfs katten janken mooier.
