De Heer De Wever Bart is historicus. Die jongens weten dat de geschiedenis zich herhaalt. En als ze zich niet herhaalt, dan doen ze de geschiedenis zichzelf herhalen. Al 20 jaar zit de partij van de Heer De Wever Bart in de Vlaamse regering. Al 20 jaar doet de N-VA dat omdat er dringend verandering nodig is. De kracht van verandering, weet je nog. Maar al 20 jaar komt die verandering er niet. De geschiedenis herhaalt zich.
Er is nog een tweede reden waarom de Heer De Wever Bart aan de macht zit zonder staatshervorming en confederalisme. Nochtans de bestaansreden van de N-VA. Met name de noodzaak van goed bestuur. De N-VA denkt namelijk van zichzelf dat zij in staat is om goed te besturen. Om de bevolking het enorme plezier te doen dat de N-VA bestuurt, is de Heer De Wever Bart zelfs bereid gevonden om zijn drang naar het confederalisme 20 jaar opzij te zetten. Zoals hij ook al 20 jaar zijn belofte om te veranderen opzij heeft gezet. Alles heeft de Heer De Wever Bart opzij gezet omdat er ondertussen zou worden verder gewerkt aan de voorbereiding van de 20 jaar beloofde staatshervorming.
Na 20 jaar zelfopofferingen in de regering, en intense voorbereiding, blijken ook die voorbereidingen opzij te zijn gezet. Want nu komt de Heer De Wever Bart met de heugelijke en vreugdevolle tijding dat hij bereid is om alles op te offeren en opzij te zetten en premier te worden. Nochtans had hij gezworen om nooit premier te worden. Maar ook dat zet hij opzij. Er is immers een massale vraag van de bevolking naar de uitzonderlijke premiercapaciteiten van de Heer De Wever Bart. In Brussel werd onlangs de grootste betoging ooit gehouden met één eis: “Wij willen premier De Wever Bart!” Het scheelt dat de voorbije jaren het aantal kiezers van de N-VA lineair is ingestort en op halveren staat. Zo groot is de vraag van de mensen naar premier de Heer De Wever Bart.
De Heer De Wever Bart wil, je raadt het nooit, een ‘zakenkabinet’. Een kabinet dat zich bezighoudt met het goed bestuur, want dat is dringend nodig. Vooral niet met de belangrijke hervormingen of de staatshervorming. Ha neen. Want opnieuw offert de Heer De Wever Bart die hervormingen op voor wat dringend belangrijk is en dat is goed bestuur. De aandachtige lezer weet ook wat er gaat gebeuren met de 20 jaar beloofde staatshervormingart offert zich voor de zoveelste keer op. En het confederalisme. De bestaansreden van de N-VA. Die zal, uiteraard, verder bestudeerd worden buiten de regering. Geen voorwaarden, geen onderhandelingen vanuit de ‘kracht van verandering’. Neen, driewerf neen! De Heer De Wever Bart offert zich alweer helemaal op om zijn goed bestuur aan het Belgenland op te offeren. Hij wil zorg dragen voor de begroting en voor de welvaart. Zoals hij dat ook vroeger heeft beloofd. De voorbije jaren waren ze dat een beetje vergeten, want de begroting ging in het rood in Vlaanderen. Buiten het pesten van de boeren, het naar de verdoemenis helpen van ons onderwijs, het mismeesteren van een stikstofdossier, het maskeren van kinderen die niet de motor waren van het virus, het niet oplossen van de wachtlijsten in de zorg, het opleggen van pestverbouwingen aan de mensen en het sinterklaas spelen met hopen subsidies, was het beleid van de partij van de Heer De Wever Bart niet veel soeps. Zo blij zijn de mensen daarmee dat ze massaal willen dat dat beleid ook naar het Federale niveau wordt uitgebreid.
We mogen ons dus verheugen: we krijgen gewoon opnieuw hetzelfde. Want wat we zelf doen doen we hetzelfde. De kracht van de stilstand.
Op het nieuwjaarsevenement van zijn partij kwam de Heer De Wever Bart ook nog met een extra ontboezeming. Dat hij premier moet worden uit zelfopoffering, dat is eigenlijk dik tegen zijn goesting. “Dat is geen keuze van mijn hart, want mijn hart klopt in Vlaanderen.”
Neen, dit is pure zelfopoffering. Ocharme de Heer De Wever Bart. Zo premier moeten worden. Gelukkig herhaalt de geschiedenis zich. Dat is dan toch een grote troost.
(Michael Verstraeten)
