“Het is te moeilijk om fraudeurs te pakken.”
Voor alle duidelijkheid: oplichting is en blijft een misdaad in ons land. Doch, justitie is onderbemand en er zijn teveel fraudezaken. Het parket van West-Vlaanderen heeft daarom beslist onderzoeken naar internetfraude te beperken tot zaken waar het slachtoffer meer dan 2.500 euro is verloren.
Voor fraudeurs is dat een groen licht om lustig verder te doen. Het enige waar ze rekening mee moeten houden is om onder die 2.500 euro te blijven. Een bomma met een pensioentje 2.499 euro lichter maken: geen probleem.
“Het is een moeilijke beslissing, maar wel één waar ik achter sta”, horen we West-Vlaams procureur Filiep Jodts doodleuk beweren in ‘Het Nieuwsblad’. “Liefst van al zou ik elke zaak onderzoeken, maar dat is gewoon onmogelijk, tenzij ik er morgen vijf magistraten bij krijg. Ons parket kampt met een personeelstekort, en ook de politie wordt daarmee geconfronteerd.”
Eén op de acht zaken is tegenwoordig internetfraude, oftewel 8.800 pv’s per jaar. Dat is teveel voor een agent die met twee vingers tikt. "Ook alle andere parketten hebben na een richtlijn van het College van procureurs-generaal ‘grenzen’ ingesteld, tot tienduizend euro zelfs.”
Personeelstekort dus. Kunnen we begrijpen. Maar dan begint Jodts te neuten. Het is te moeilijk. “Daarnaast moeten we vaststellen dat het heel moeilijk is internetfraudeurs te vatten, zeker als ze in het buitenland zitten”, zegt Jodts. “We moeten dan rekenen op buitenlandse politiediensten, en dat botst vaak op praktische beslommeringen. Bijgevolg duurt het vaak maanden voor er schot komt in de zaak. Maar als je dan weet dat providers van Europa maar IP-adressen van de laatste zes maanden mogen bijhouden, is het bewijsmateriaal al verdwenen vooraleer de zaak goed aangevat is."
Hoeveel phishing-e-mails zitten er in jouw mailmapje van ‘ongewenste reclame’?
