De voorzitter van Waalse liberale partij MR heeft een nieuwe minister aangeduid.
Hadja Lahbib is de nieuwe minister van buitenlandse zaken. Ze heeft geen politieke ervaring, maar men verzekert dat ze veel in het buitenland is geweest, en dus veel buitenlandse ervaring heeft. In de krant La Libre Belgique hebben een aantal parlementsleden van de MR hun beklag gedaan. Eén vond dat het niet zo zeker was dat Lahbib zou kunnen onderhandelen met Poetin. Dat is nu een statement zie!
Welke vermetelheid hebben de federale parlementairen van de MR te denken dat zij wel met Poetin kunnen onderhandelen? We herinneren eraan dat deze parlementsleden in 2020 de dweilen waren van de dweilen. Zo noemt premier De Croo zichzelf immers. Behalve Jean-Marie Dedecker was er niet één die ook maar een zuchtje kritiek liet horen op het coronageklungel van de regering. Zelfs bij de oppositie riepen ze collectief voor nog strengere lockdowns, mondmaskers en foute PCR-tests. De collectieve verdwazing. Toen de mensen de parlementsleden het meest nodig hadden om hen te beschermen tegen een agressieve overheid. Niet één van die parlementairen had een milligram ballen om kritische geluiden te laten horen.
In die tijd hebben we met verschillende parlementsleden gesproken. Achter de schermen gaven ze ons volmondig gelijk. Of toch "voor 80 procent”. Maar ze kwamen er ook eerlijk voor uit dat ze daarover niet open konden spreken. Schrik voor de kiezer. Schrik dat er honderdduizenden doden zouden vallen. Geen beetje durf om voor hun eigen mening uit te komen.
Parlementsleden die het in de broek doen als het om hun eigen mening gaat. Terwijl de regering openlijk schreef dat de patiënten die geen covid hadden “noodzakelijk” moesten sterven om plaats te maken voor covidpatiënten. Zouden we willen dat zo’n testikelloze bende voor ons gaat onderhandelen met Poetin? Dan zijn die arme mensen in Oekraïne bij voorbaat verloren en gaat de gasprijs maal 20.
Neen, Bouchez heeft een perfecte keuze gemaakt! In heel dat parlement zit er niemand die goed genoeg is om minister te worden. Het parlement zit vol met ofwel netwerkers die het ene worstenfeest doen volgen op het volgende mosselfestijn, ofwel dossiervreters die buiten hun specialisme het charisma hebben van een cactus zonder naalden. Daarvoor worden ze door de partijen ook op de lijsten gezet. Om kiezers te lokken. Niet om het land goed te kunnen leiden.
Dat terecht gebrek aan vertrouwen in de kwaliteit van de federale parlementairen zien we ook bij de andere partijen. Zeven van de tien federale ministers op de Nederlandse taalrol is niet verkozen als Nederlandstalig Vlaams federaal parlementslid. Er zijn er wel die in andere functies verkozen zijn, maar dat telt niet. Het gaat erom wie we verkiezen vanuit de Vlaamse kieskringen in het federaal parlement, en die daarvan dan minister wordt. Een derde is zelfs helemaal niet verkozen.
Vlaams Belang en N-VA maken van hun neus over zoveel gebrek aan democratie. Maar of het Mexicaans leger dat zij naar het federaal parlement hebben gestuurd zoveel meer diepang heeft … Op een uitzondering als Peter De Rover na, niet alvast. De voltallige oppositie (op Jean Marie Dedecker na dus) was niet in staat om zelfs maar oppositie te voeren in 2020. Waar zitten daar de vrije, onafhankelijke denkers die verder kijken dan de verkiezingspolls lang zijn? Zeg nu zelf: zou jij Bart De Wever willen zien onderhandelen voor België met Poetin? Heb jij daar vertrouwen in? De Wever is de leider van een partij die erin slaagt om in de Vlaamse regering krak het tegenovergestelde te doen van wat zijn parlementsleden in het Federaal parlement uitkramen. Ben Weyts introduceert maskers in het onderwijs en sluit scholen op basis van hetzelfde ministerieel besluit waarvan De Rover staat te roepen dat het helemaal onwettig is. Ga daarmee naar den oorlog.
Of de keuzes van de partijen wel zo gelukkig zijn, is een andere pertinente vraag. Lahbib zal zich nog moeten bewijzen. Bij Vooruit hebben ze intussen al lang bewezen dat geldverbrander Vandenbroucke - uiteraard ook niet verkozen in het parlement - nog niet veel aan kwaliteit heeft gewonnen de voorbije jaren. Wel aan pedante arrogantie, waarmee hij een pak brave mensen een rad voor de ogen heeft gedraaid. Ga daar mee naar den oorlog, bis.
Michael Verstraeten, voorzitter Vrijheid
