Philip Muls schreef een boek over zijn voormalig drankmisbruik: dat wisten we al. Maar nu zit er nòg een boek van hem aan te komen. Dit keer één dat hij schreef samen met zijn therapeute, eveneens een ex-alcoholiste. “Dat zal heel wat stof doen opwaaien”, voorspelt hij. Soit, hoog tijd voor nog eens een gesprek met de man dus. Een gesprek dat niet alleen over drank en mist in het hoofd, maar ook over politiek ging.
Dag Philip, het is inmiddels al een hele tijd geleden: hoe gaat het met jou? Ben je nog altijd nuchter?
PHILIP: “Ja hoor, ik ben intussen bijna negen jaar nuchter, en het gaat steeds beter met me. Mijn leven heeft heel wat positieve wendingen genomen sinds ik gestopt ben met drinken. Ik heb twee jaar in Singapore gewoond en gewerkt, en ben nu twee jaar terug in Belgie. Ik ben net 56 geworden, maar de mensen geven me eerder 46. Ik ben nog nooit zo fit geweest in mijn leven, ik eet gezond en ik loop bijna elke dag. Ook mentaal voel ik me in mijn kracht. Stoppen met drinken was de beste beslissing die ik ooit heb genomen in mijn leven. Geen katers meer, geen dronken drama meer. Gewoon hard werken en verder genieten van het leven.”
Heel wat mensen vinden de ‘roes’ die alcohol teweegbrengt - in recreatieve tijden dan - wel leuk. Mis jij dat nooit, die roes?
PHILIP: “Met momenten wel, natuurlijk. Dat is maar normaal. Maar ik probeer situaties te vermijden waar ik te lang moet kijken hoe mensen ontspannen met alcohol, dat blijft venijnig, ik geraak daar nog steeds opgespannen van, alsof ik een energieschild moet opwerpen om me te beschermen. Alle ex-drinkers hebben dat, je moet je dan ook niet onnodig blootstellen aan de drankduivel.”
“Maar 99 procent van de tijd mis ik alcohol helemaal niet. Eens je alles een paar keer nuchter hebt gedaan, op vakantie gaan, op restaurant gaan, een familiefeest en al die dingen die sterk geassocieerd worden met drank, dan leer je meer in het moment zijn en heb je geen alcohol meer nodig om happy te zijn. Het begin is moeilijk, daarna gaat alles veel beter zonder. Ik zeg altijd: 'stoppen met drinken kan je enkel leren door te stoppen met drinken'. Klinkt simpel, maar het is de waarheid. Gewoon doen en ondervinden dat het je lukt.”
Tournee Minerale is net achter de rug: volgens studies heeft acht op de tien mensen die eraan deelnam, werkelijk een maand lang geen druppel gedronken. Wat vind jij van Tournee Minerale?
PHILIP: “Het is een goed initiatief, want het doet mensen tenminste nadenken over hun alcoholconsumptie. En het verwondert me niet dat het acht op de tien deelnemers lukt om een maand nuchter te blijven. Het zijn de 20 procent anderen die een echte alcoholafhankelijkheid hadden ontwikkeld en hevige ontwenningsverschijnselen ondervinden bij het stoppen. En dan is er natuurlijk nog de grote groep mensen die teveel drinkt en Tournee Minerale wegwuift in volle ontkenning van hun probleem. Happy in denial. Tot alles als een kaarthuisje in elkaar stort, zoals het negen jaar geleden bij mij ook heeft gedaan. Toen was enkel een opname nog een mogelijkheid om te stoppen, want alleen lukte het al lang niet meer.”
Vind jij dat er de overige elf maanden van het jaar te achteloos wordt omgegaan met alcohol? Ben je van oordeel dat er vanuit overheden meer moet gewezen worden op de gevaren van alcohol, of heb je eerder zoiets van: de mensen moeten het allemaal voor zichzelf weten?
PHILIP: “In vergelijking met Azië en met de Verenigde Staten, maar ook met Scandinavië bijvoorbeeld, gaan wij in Belgie enorm laks om met alcohol, vind ik. Een paar weken geleden was ik in Finland in een hotel vlakbij de Poolcirkel. Toen in incheckte stond er een bord op de receptie waarop stond: Dear guests, please note that the alcohol blood level for the driver in snowmobiling activities is 0%. Ik moest er eerst mee lachen, maar toen ik de volgende dag effectief met de sneeuwscooter wou gaan rijden moest ik een waiver tekenen die zei dat ik niet had gedronken en in geval van een positieve test alle verantwoordelijkheid en schade op mij zou nemen. Dat noem ik consequent omgaan met alcohol...”
“Uiteraard heeft iedereen de persoonlijke vrijheid om te kiezen zich al dan niet vol te gieten met deze legale harddrug, maar helaas is het dikwijls ten koste van de medeburger. Elk jaar sterven honderden mensen in het verkeer omdat rijden en drinken in ons land nog steeds geen collectieve, mentale ‘NO’ oproept. België is het enige land waar je in tankstations langs de snelweg alcohol in handige blikjes of flesjes kan kopen. Heb je al gezien hoeveel chauffeurs van bestelwagens vol met bouwvakkers rond 16 uur in de namiddag stoppen aan die tankstations, om met sixpacks terug achter het stuur te kruipen? Dat is ondenkbaar in Singapore, waar ik heb gewoond. Als je daar iemand aanrijdt onder invloed krijg je levenslang. Hier trekken ze vijftien dagen je rijbewijs in en daarna krijg je het terug om dan twee jaar te wachten tot de zaak voor de politierechter komt.”
Alcohol is een legale harddrug. Vooruit is voorstander ook andere harddrugs zoals cocaïne te legaliseren. Straffer nog: de verkoop ervan vanuit de overheid te regelen. Wat is jouw standpunt hierin?
PHILIP: “Het is echt ongelofelijk hypocriet en dom dat alcohol hier niet alleen legaal is, maar ook als sociaal glijmiddel in onze maatschappij aangemoedigd wordt. Reclame type 'Mannen weten waarom' doen je geloven dat je abnormaal bent indien je niet drinkt. Ik voel me een paria op recepties, want ik moet gaan hengelen achter een mocktail, de kelner plus het hele gezelschap kijkt me altijd raar aan wanneer ik zeg dat ik niet drink. En dan komen ze gewoonlijk af met de Heilige Drievuldigheid: Cola, Fanta en Sprite. In plaats van mensen gewend te maken aan een lekkere niet-alcoholische mocktail. Weet je hoeveel miljarden er elke jaar opgaan in de gezondheidszorg, omdat 10 procent van de bevolking problematische drinkers zijn? Je zou er de btw-vermindering van 21 procent naar 6 procent op gas en electriciteit permanent van kunnen financieren, om maar een lukraak voorbeeld te noemen.”
“En nee, ik ben dus ook geen voorstander van het legaliseren van andere harddrugs. Integendeel, ik zou de ‘war on drugs’ nog veel harder aanpakken. De haven van Antwerpen heeft al tientallen jaren de dubieuze reputatie de cocaïnedraaischijf van de wereld te zijn, en al die tijd hoor ik de overheid zeggen dat we gaan investeren in hoogtechnologische scanningsapparatuur en personeel om dat systematisch te gebruiken op elke container. Waarom duurt dat zo lang? De technologie bestaat, dus is het politieke onwil. Waarom niet de strikte nultolerantie op gebrek aan sociale hygiëne die we hebben gehanteerd gedurende de vijf COVID-golven niet eens toepassen op drugs? Ik denk aan een alcohol- en drugsslot, standaard ingebouwd in elke nieuwe wagen bijvoorbeeld. Of de pakkans door een alcoholcontrole opvoeren tot 10 procent in plaats van de huidige 0,001 procent. Er is geen politieke wil om dit probleem aan te pakken. Schijnvertoningen van politici die op tv in Dubai uitwisselingsakkoorden gaan tekenen voor drugscriminelen, om dan achteraf beschaamd te moeten komen verklaren dat men ze toch niet vindt. Ik moet je zeggen, wanneer je in efficiënte landen zoals Singapore hebt gewoond zoals ik, dan is België in vergelijking echt een ‘failed state’. Mijn brutosalaris wordt hier aan meer dan 50 procent belast tegenover 20 procent in Singapore, maar ons belastingsgeld wordt weggesmeten door een inefficiënte overheid en eindeloos communautair gezwam. Daadkracht is wat we missen.”
Van ‘Reiziger’ is inmiddels de inkt wel droog, maar we hoorden dat er weldra een nieuw boek van jou zit aan te komen. Wat kan je ons daarover vertellen?
PHILIP: “In Juni 2022 komt het boek ‘Drinkt u iets?’ uit dat ik samen met therapeute Myriam Bruyninckx heb geschreven. We hebben het geschreven omdat steeds meer mensen kampen met mentale gezondheidsproblemen en verslaving. Het nieuwe boek doorbreekt het therapietaboe en weerlegt de grootste clichés rond alcoholmisbruik. Het bestaat uit intieme gesprekken tussen een therapeut en haar client en de lezer wordt begeleidt doorheen de zes fases van verandering en herstel. De lezer zal een voyeuristische inkijk krijgen in de persoonlijke ups en downs van een therapeute en een zakenman die proberen los te geraken van hun alcoholafhankelijkheid. We denken dat het boek heel wat stof zal doen opwaaien, want dit is nog niet eerder gedaan."
Op 'Drinkt u iets' is het nog even wachten, 'Reiziger - De waanzin voorbij' kan je HIER ZO bestellen.
