“Niet voor het laatst.”
Met zijn gezondheid gaat het niet al te best. Rob de Nijs vecht me de ziekte van Parkinson. Het mag dan wel bergafwaarts gaan, Rob de Nijs heeft toch maar mooi zijn 80ste verjaardag gehaald en viert die vandaag in besloten kring.
Hij noemde de aandoening eerder "een vernederende ziekte”. Zo vergeet hij veel en valt hij regelmatig. De Nijs brak op die manier zijn vinger, en kneusde zijn ribben en enkel. “Maar ik heb het toch verbannen uit mijn hoofd om me daar te veel voor te schamen. Ik kan er niks aan doen. Het enige wat ik kan doen is weer opstaan. En er toch een beetje om proberen te lachen.”
Vier jaar geleden viel hij plots van het podium en werd bekend wat hij al een tijdje verborgen wist te houden. Vroeger waren we – eerlijk – niet echt helemaal fan van de Nijs. Maar toen het vernis weg was, en het heilige moeten verdween, kwam de gevoelige essentie van zijn nummers bovendrijven.
Afgelopen zomer zong de Nijs voor het laatst voor een publiek in de Ziggo Dome in Amsterdam. “Ik heb daarna niet meer gezongen, nee. Maar het zwarte gat waar iedereen zo bang voor was, is uitgebleven. Niet voor niets heet m’n laatste album: ‘Het is mooi geweest’.”
Mogen we dan nog een keer “Niet voor het Laatst”? Mooie woorden om net voor het wisselen van het jaar even bij stil te staan.
