Van propaganda naar paranoia.
Het Kremlin is een nieuwe psychologische oorlogsvoering begonnen met een verontrustende simulatie/video van een kernaanval op Londen. De vier minuten durende video - compleet met Engelse voice-over - laat niets aan de verbeelding over. Het is duidelijk dat deze video deel uitmaakt van een zorgvuldig georkestreerde propagandacampagne, bedoeld om Groot-Brittannië af te schrikken in hun steun aan Oekraïne. De Britten worden er specifiek op gewezen dat hun toestemming voor het gebruik van de dodelijke Storm Shadow-raketten op Russisch grondgebied verstrekkende gevolgen kan hebben.
Angst of afschrikking?
De video, die drie maanden geleden voor het eerst opdook maar nu opnieuw wordt verspreid, zit vol met macabere details over wat een kernexplosie zou aanrichten in het hart van Londen. De toon van de simulatie laat weinig aan de verbeelding over: de vernietiging van Westminster, het historische en politieke centrum van Groot-Brittannië, zou catastrofale gevolgen hebben. In deze verontrustende simulatie wordt een kernkop van 750 kiloton gebruikt, die – aldus de video – een vuurbal zou creëren die binnen enkele seconden alles in een straal van 950 meter zou verdampen. “Mensen in deze vuurbal zullen niets voelen,” klinkt het sinister. De vernietiging is zo compleet dat zenuwimpulsen simpelweg geen tijd hebben om het brein te bereiken.
Tel de lijken
De simulatie volgt een grimmige tijdlijn waarin het dodental, weergegeven als een steeds oplopende teller, bijna likkebaardend oploopt. Terwijl de schade en vernietiging in lugubere details worden beschreven, klimt de teller tot een angstaanjagende 850.000 doden en 2 miljoen gewonden. “Meer dan een miljoen mensen zullen getraumatiseerd zijn,” klinkt het haast triomfantelijk. En mocht de explosie op de grond plaatsvinden, in plaats van in de lucht, zou de radioactieve fall-out zelfs steden als Manchester bereiken, met nog grotere gevolgen voor mens, dier en natuur.
Psychologische oorlogsvoering of wanhopige tactiek?
Tsargrad en andere Russische propagandakanalen lijken er geen geheim van te maken dat deze video's bedoeld zijn om angst te zaaien. Door een apocalyptisch scenario te schetsen van wat de gevolgen van een kernoorlog zouden zijn, hoopt het Kremlin de westerse steun voor Oekraïne te ondermijnen. Vooral nu Oekraïne Storm Shadow-raketten heeft gekregen, wapens die lange afstanden kunnen overbruggen en die direct op Russisch grondgebied worden gebruikt.
Toch wordt de werkelijke bedoeling van deze propagandavideo’s door velen betwijfeld. Het is namelijk niet de eerste keer dat Rusland met zijn nucleaire spierballen rolt. President Poetin zelf liet in 2018 al optekenen dat, mocht het tot een nucleaire oorlog komen, “wij als martelaren naar de hemel zullen gaan, terwijl zij (het Westen) simpelweg zullen sterven, omdat ze niet eens de tijd zullen hebben om berouw te tonen.” Het is dit soort retoriek dat de video’s op Russische staatstelevisie voedt en dat Poetin blijft inzetten om zijn volk en de wereld te intimideren.
Mislukte testen en blufpoker
De vraag blijft echter of Rusland werkelijk in staat is tot de nucleaire krachtpatserij die het steeds opnieuw projecteert. Zaterdag nog faalde de test van een Satan 2-raket, officieel bekend als de RS-28 Sarmat, een intercontinentale ballistische raket die meerdere kernkoppen over verschillende doelen kan verspreiden. Satellietbeelden van de Plesetsk-testlocatie tonen een gigantische krater, waaruit blijkt dat de test op zijn zachtst gezegd niet succesvol was. Het zou de vierde mislukte test zijn van dit specifieke systeem, wat het geloof in de werkelijke slagkracht van het Russische nucleaire arsenaal alleen maar verder ondermijnt.
Ondanks deze technische problemen blijft de Russische staatspropaganda de dreiging van een kernoorlog als een zwaard van Damocles boven het Westen hangen. Door video's zoals deze te verspreiden, probeert Rusland zijn macht en invloed te projecteren, ondanks de reële problemen binnen hun eigen militaire complex.
Een kat in het nauw maakt rare sprongen
De vraag die velen zich stellen is of dit een teken is van wanhoop aan Russische zijde. Met steeds meer westerse steun voor Oekraïne en een strijd die niet in Rusland's voordeel verloopt, lijkt het Kremlin terug te vallen op ouderwetse tactieken van angstzaaierij. Doch, met de aanhoudende mislukkingen van hun nucleaire tests en de steeds meer haperende economie, kan het goed zijn dat deze agressieve houding eerder een façade is om zwakte te verhullen.
