Makers Wallyn en Bovijn maken het de kijker van de reeks 1985 niet gemakkelijk: Westland New Post (WNP), Groep G, Front de la Jeunesse (FJ), Diane, Pinon. Je moet al een kenner zijn om nog te kunnen volgen. Wie nog mee is, mag zijn hand omhoog steken.
Bovendien is er die mysterieuze organisatie PIO. (De fictieve) André De Vuyst, de vader van hoofdpersoon Marc, was een hoge pief bij die groep. Tot hij zelfmoord pleegde. De Vuyst zou Jean Bougerol kunnen zijn. (zie verder) In aflevering drie wordt André De Vuyst binnen het PIO als "luitenant voor majoor Boucheron" genoemd. Boucheron is uiteraard Bougerol.
Dat rijkswachtofficier De Vuyst bij de militaire organisatie PIO zou werken, is wat vergezocht. De rijkswacht heeft dan wel een militaire structuur (met oa die graden van het leger), maar bij PIO werkten geen rijkswachters. (zie ook verder)
Vader De Vuyst duikt in de reeks 1985 ook op met blote dames in de beruchte beelden van Pinon (de 'Pinon-tapes' in de reeks) die eind 1981 bekeken worden door de rijkswachters van Groep G met Franky en adjudant Debels. (zie foto) In het echt gaat het om zogeheten Roze Balletten (met minderjarigen dus) waarbij ook de naam van prins Albert, de latere koning opduikt.
PIO heeft wel degelijk echt bestaan en staat voor Public Information Office. De dienst werd opgericht in 1974 op initiatief van defensieminister Vanden Boeynants en generaal Roman. Tot vandaag wordt er wel gediscussieerd onder echte experts en kenners over de werkelijke rol van PIO.
Vanden Boeynants zien we overigens in de serie met een handvuurwapen een gevecht tussen blote dames in een confituurbad in de Brusselse club Jonathan op gang schieten. Ook dat is authentiek.
PIO functioneerde zeker als inlichtingendienst en propagandamiddel voor het Belgisch leger. In totaal waren er op 1 november 1978 bij de activiteiten van PIO wel 455 personen betrokken: militairen in actieve dienst, reserve-officieren én burgers. PIO wordt in 1979 al opgeheven en werd geleid door de omstreden majoor Jean Bougerol.
Bougerol: "PIO is ontstaan vanuit het idee dat de pers erg belangrijk is. Journalisten zijn zowel tot het beste als het slechtste in staat. Men moet dus aan de weg timmeren.”
Bougerol bouwde onder de dekmantel van het PlO zeker een (illegale) parallelle inlichtingendienst op - de Miller-groep -, die was samengesteld uit verschillende eenheden (van 4 personen), verspreid over een aantal streken van het land en met name in Henegouwen. Miller was trouwens de schuilnaam van Bougerol.
PIO gaf ook de revue "Inforep" uit en bracht het standpunt van het leger over naar een brede laag in de bevolking, via lezingen en debatten.
De organisatie bestond uit militaire (militaire conferenciers en een actiegroep, die op vergaderingen zoveel mogelijk tegendraadse stellingen moesten innemen) en civiele tak (vanaf 1977 publicatie van dat bulletin Inforep, een op anticommunisme en antisovjetisme toegespitst persoverzicht op 200 exemplaren).
Bougerol wordt overigens in 1985 door onderzoeksrechter Jean-Marie Schlicker ondervraagd in het dossier van de (zelf)moord van Paul Latinus van WNP (zie onder).
Volgens auteur Guy Bouten, die zich al jaren vastbijt in het complexe dossier, was Bougerol het brein van de Bende. Speurders die Bougerol ondervraagd hebben, wijzen die theorie van de hand. Ze beweren dat Bougerol wel degelijk extreem-rechts was, maar dat hij geen kinderen zou (laten) vermoorden. Nog anderen beweren dat Bougerol gewoon een fantast was.
Bougerol overleed eind november 2020 en werd verast in Gilly. Hij nam in elk geval zijn geheimen mee in de urne.
foto:: screenshot 1985 VRT
