Inloggen

Log in of maak je account aan.

Wachtwoord vergeten? Registreren
Registreren
Wachtwoord vergeten

Wachtwoord vergeten? Voer je gebruikersnaam of e-mailadres in. Je ontvangt een link via e-mail om een nieuw wachtwoord in te stellen.

Registreren
Start Magazines Zoeken Shop Rubrieken

Serie 1985: wie was ex-rijkswachter Bouhouche echt?

Thierry Debels - 29-01-2023

Vanavond mogen de Vlamingen deel 2 (van 8) aanschouwen van de overigens best te pruimen fictiereeks 1985. Onze Franstalige vrienden zitten vanavond al aan afleveringen 3 en 4. Voor een keer gaat het sneller vooruit in het zuiden van het land. Morgen weten we via de synopsis trouwens al hoe de reeks afloopt. Spannend...

Een zeer belangrijke rol in de reeks over de Bende is zeker weggelegd voor Madani Bouhouche, gespeeld door Roda Fawaz (hier op foto). Echte kenners discussiëren over de rol van Bouhouche bij de Bendefeiten. Groot volgens de enen, kleiner volgens anderen.

Regisseur Wouter Bovijn bij DPG: “Op een dag verscheen Roda Fawaz, die de rol van Bouhouche vertolkt, op de set. Een oude rijkswachter kwam bij me staan en vroeg: 'Is dat Bouhouche?' Hij begon te vertellen dat hij die nog heeft gekend van toen hij bij de kadetten zat. Jonge rijkswachters keken daar geweldig op naar Bouhouche en Beijer.” Een vreemde anekdote.

In de serie is de rol van Bouhouche ook groter dan die van de amper zichtbare Bob Beijer. Dat klopt zeker niet met de werkelijkheid. 

Van de echte Bouhouche zijn er maar een paar zaken zeker. Zo heeft hij de Libanese diamantair Suleiman op 2 september '89 zeker in Antwerpen neergekogeld. Waarom Beijer en hij daar waren, blijft tot vandaag een raadsel. Bouhouche werd ook veroordeeld. Hij kreeg een lange gevangenisstraf voor dat misdrijf.

Maar dan begint het echte mysterie. Beijer vertelde ooit aan gewezen gevangenisdirecteur Jean Bultot dat hij en Bouhouche Juan Mendez in 1986 vermoordden “in opdracht van de staatsveiligheid”. Volgens Goffinon (Goffinard in de serie - hier achter Bouhouche op de foto) werd Mendez dan weer vermoord door die Bultot.

Twee speurders: "Bij de begrafenis van Mendez (begin 86) gaan wij naar de kerk om Bouhouche te onderscheppen. We vragen hem met ons mee te gaan om hem een paar vragen te stellen. We brengen Bouhouche naar Waver. Op dat ogenblik zegt Bouhouche ons: 'Jullie zoeken de bende van Nijvel? Maak jullie geen zorgen. Er zal niets meer gebeuren." Dat klopt ook.

Madani (Marcel, Gentil, Jules) Bouhouche werd op 14 juni 1952 in Brussel geboren. Zijn vader, werkzaam in de horeca, is van Algerijnse herkomst; zijn moeder is werkster. Bouhouche volgt studies in electriciteit, hetgeen mislukt.

Zijn loopbaan bij de rijkswacht begon in 1974 toen hij werd toegelaten tot de school voor onderofficieren, en in 1977 ging hij aan de slag bij de drugsafdeling van de bewakings- en opsporingsbrigade (BOB) van Brussel, een speciale recherche-eenheid van de rijkswacht. Hij werkte daar samen met Robert Beijer, die hij al tijdens zijn opleiding had leren kennen. Samen zouden ze in de jaren 1980 en 1981 een hele reeks criminele activiteiten ontplooien. Toen ontdekt werd dat ze ook officieren hadden afgeluisterd, werden ze uit de BOB verwijderd en elk apart overgeplaatst naar lokale rijkswachtbrigades in de Brusselse agglomeratie.

Bouhouche en Beijer verlieten in 1983 de rijkswacht en richtten het privédetectivebureau Agence de Recherches et d'Informations op. Het logo van ARI lijkt wel sterk op dat van de CIA. Geen toeval volgens kenners.

Tussen de twee kwam het toen al geregeld tot onenigheden, onder meer omdat Bouhouche meer en meer in extreemrechtse kringen vertoefde. In 1984 vertrok Bouhouche uit het detectivebureau en had een tijd een wapenwinkel in Jette. Dat belette niet dat hij verder samen met Beijer diefstallen en gewelddaden pleegde.

In juni 1998 al komt Bouhouche in aanmerking voor een vervroegde invrijheidstelling, omdat hij dan meer dan een derde van zijn straf heeft uitgezeten. Het penitentiair verlof van de gewezen rijkswachter Madani Bouhouche werd begin 1998 wel zonder motivatie voor onbepaalde tijd ingetrokken. Bouhouche kwam er dan al sinds 23 december 1995 voor in aanmerking. Dan heeft hij er al 27 (!) keer gebruik van kunnen maken. Dat vinden kenners van het Bendedossier toch wel vreemd.

In 2000 legt Bouhouche dan een test met de leugendetector af en het resultaat is formeel. Bouhouche heeft niet gelogen, zegt zijn advocaat Stéphane Lempereur. Bouhouche moest op een hele reeks vragen over het Bende-dossier antwoorden. Bouhouche is volgens leugendetector dus geen lid van Bende van Nijvel en heeft er niets mee te maken.

Bouhouche wordt op vrijdag 15 september 2000 voorwaardelijk vrijgelaten uit de gevangenis van Jamioulx. De ex-rijkswachter zat in totaal twaalf jaar in de gevangenis.

Bouhouche trekt naar Frankrijk waar hij al eerder met partner Claude Bureau een huisje aan de bergen kocht. Hij vestigt zich er als Dany Bureau. 

Eind 2002 legt Bouhouche uit dat hij de wapens van Diane op oudjaar 1981 stal. Een complexe operatie? Eerder het omgekeerde. "Bouhouche legde uit hoe hij, inderdaad, in december 1981 een dubbel had gemaakt van de sleutel van de Mazda en op oudejaarsavond de kazerne binnen was gedrongen. En met de wapens buitenreed. Wat men al die jaren de spectaculairste wapenroof heeft genoemd, was eigenlijk de eenvoud zelve", legt een speurder in de media uit. "Gewoon een kwestie van op het goede moment, oudejaarsavond, even in en uit te rijden."

Op 22 november 2005 om 18u overlijdt Bouhouche bij het omzagen van een boom. Is het wel Bouhouche die dood is? Is hij niet vermoord?

Bouchouche was toen al niet meer samen met zijn vriendin Claude Bureau. Hij had immers een vrouw uit een naburig dorp leren kennen. Het was deze vrouw die klusjesman Tony Garcia verwittigde omdat Dany zijn telefoon maar niet opnam. Garcia ging een kijkje nemen (het was toen al avond) en ontdekte het lijk van Bouhouche (of een andere man).

Een Belgische onderzoekscommissie vertrok pas begin 2006 naar Fougax-et-Barrineuf. Ze waren niet onmiddellijk op de hoogte van zijn dood. De Franse gendarmerie was ook niet op de hoogte van zijn crimineel verleden.

Een bron: “Op 27 december heeft de Franse politie een fax gekregen van de Belgische federale politie om een toestemming te vragen om twee Belgische onderzoekers ter plaatse te sturen. Met de feestdagen en de tijd dat de twee polities het eens zijn heeft het nog een week geduurd. De commissie is dus in Frankrijk aangekomen op 2 januari 2006. Het onderzoek is begonnen op 3 januari.”

In de pers wordt het voorgesteld alsof Bouhouche daar in armoede leefde. Een andere bron: “Schijnbaar kon Bouhouche geen kant meer op, maar had toch de fondsen om tripjes naar Waals-Brabant (Lasne) en Spanje te maken. Zijn omgang met (Alain) Weykamp (24/3/58) en rechtse vrienden ging gewoon door. Hij zou overleden zijn en zijn gezicht zou onherkenbaar weggeslagen zijn door een uiteen gespatte boom; gezien de foto van deze boom is dat overduidelijk onmogelijk.” Op het forum over de Bende staat een foto van die omgezaagde boom.

Er waren 4 mensen bij de uitstrooiing van de as van Bouhouche (of een andere persoon): zijn zoon, Alain Weykamp, klusjesman Tony Garcia en ex-vriendin Claude Bureau. Zijn laatste vriendin is afwezig. Vooral auteur Guy ‘Scaramouche’ Bouten gelooft sterk in de piste dat Bouhouche dan niet dood is, maar met een andere identiteit in Spanje leeft.

Lezer Rufin Nachtergaele in een brief naar De Morgen: “Het valt me op hoe nergens door journalisten, door magistraten, door speurders, vermeld wordt dat Bouhouche ook ter sprake kwam in de X-getuigenissen (nevendossiers Dutroux). Zowel X1 als X2 - die elkaar niet kenden - hadden het over Bouhouche. X1 noemt hem zelfs met zijn voornaam Dani in haar boek Zwijgen is voor daders. Het ware logisch dat gegevens uit het X1-dossier en uit het X2-dossier vergeleken worden met wat men nu aan gegevens mogelijks gevonden heeft bij Bouhouche, of met gegevens uit de periode dat Bouhouche zijn detectivebureau runde. Wat X1 betreft, zou men de gegevens van de méér dan vijfduizend onbekeken agendabladen van haar pooier Tony eens kunnen beginnen analyseren en vergelijken. Idem... wat Tony's adressen en telefoonboekjes betreft. Jaren geleden werd onderzoeksrechter Langlois op de hoogte gesteld dat er geen kopie van die adressen en telefoonboekjes van Tony in het X1-dossier te vinden zijn. Resultaat: geen enkele reactie of initiatief vanwege Langlois. Het zou ook wenselijk zijn dat Tony's computerbestanden geanalyseerd en vergeleken worden met de gegevens die bij Bouhouche gevonden werden.”

“Wel werden de computergegevens van X1's computer in beslag genomen en uitgeprint. Het is voorspelbaar: de X1-X2-dossiergegevens zullen om allerlei redenen niet nuttig geacht worden om te analyseren in het licht van wat bij Bouhouche gevonden werd; want die pistes werden afgesloten - zegt men -, en 'zogezegd' grondig onderzocht... wat in werkelijkheid allesbehalve zo is.”

In het dossier van de Bende werd in een veertigtal (!) richtingen gezocht. De belangrijkste dossiers die werden uitgepluisd waren dat van Paul Latinus en Westland New Post, van ex-gevangenisdirecteur Jean Bultot, van de Roze Balletten, van Patrick Haemers en van Bouhouche-Beijer (zaak-Mendez).

FOTO: serie 1985 VRT/RTBF

 

 

Bende van nijvel 1985

Reacties

Resterende karakters 500

Lees meer

Nieuwsbrief Mis nooit meer het laatste nieuws, exclusieve aanbiedingen en boeiende verhalen van P-magazine! Schrijf je nu in voor onze nieuwsbrief en blijf altijd op de hoogte.
Zoeken