De tragische dood van de 13-jarige Alexander blijft het onderwerp van discussie in de rechtbank. Zijn stiefmoeder Gaëlle F. en haar partner Kurt D.W., eerder veroordeeld wegens het doodpesten van de jongen, proberen nu in hoger beroep hun onschuld te bewijzen en vragen zelfs de volledige vrijspraak.
Dat advocaten bereid zijn tot alles om te winnen, moeten we jou niet vertellen. Hun gewezen staat te koop voor de hoogste bieder. De verdediging in deze zaak gaat zelfs zo ver dat ze wijst naar alternatieve verklaringen voor de zelfmoord, waaronder porno, een mogelijke internetchallenge of de impact van ADHD.
Wat voorafging:
Alexander overleed op 27 januari 2019. De goedlachse tiener leek op het eerste gezicht een normale, vrolijke jongen, maar achter de schermen speelde een complexe thuissituatie. Zijn leven werd gekenmerkt door de spanningen tussen zijn biologische moeder in Vilvoorde en zijn adoptiemoeder in Harelbeke. Deze heen-en-weer situatie legde een grote druk op hem, aldus de verdediging.
Het hof veroordeelde de moeder Gaëlle F. en stiefvader Kurt D.W. voor extreme pesterijen waardoor Alexander uiteindelijk zelfmoord pleegde. Ze gaan nu in beroep en wijzen erop dat Alexander niet door hen geïsoleerd werd, zoals het parket beweert. Integendeel, ze zeggen juist dat ze hem wilden beschermen. Advocaat Gert Warson benadrukte dat Alexanders impulsiviteit, gekoppeld aan ADHD, een rol kan hebben gespeeld. Zijn kamer werd volgens hem ’s nachts op slot gedaan, niet om hem te straffen, maar om ervoor te zorgen dat hij veilig bleef.
Twijfel zaaien
De verdediging stelt nu dat er geen direct bewijs is dat pestgedrag door de stiefouders leidde tot Alexanders zelfmoord. Volgens de advocaten keek Alexander net als veel leeftijdsgenoten naar porno. Het wegnemen van zijn telefoon en console werd daarom als een corrigerende maatregel gezien.
De verdediging suggereert ook dat Alexander slachtoffer kon zijn van een wurgspelletje dat online circuleerde.Verder zou de jongen onder druk hebben gestaan door conflicten tussen zijn biologische en adoptiemoeder, en Warson suggereert dat bijwerkingen van medicatie of de impact van ADHD mogelijk hebben bijgedragen aan impulsieve gedachten.
Tegenstrijdige verklaringen
De burgerlijke partij en het parket-generaal wijzen de alternatieve verklaringen resoluut van de hand. Advocaat Stephan Schellinck beklemtoonde dat Alexander geen toegang had tot internet of sociale contacten. Zelfs de chip van zijn spelconsole werd verwijderd en hij benadrukte berichten waarin de beklaagden aangaven Alexander te negeren. Ze lieten hem letterlijk in zijn eigen wereld wegkwijnen.
Advocaat-generaal An Schoonjans voegde eraan toe dat er geen bewijs is dat medicatie of externe factoren een rol speelden. Alexander had al lang geen ADHD-medicatie meer genomen en dit is volgens haar duidelijk niets meer dan een poging om verantwoordelijkheid af te schuiven.
