Het is misschien een beetje vreemd om het zo stellen nu de coronabesmettingen in ons land de hoogte inschieten, maar uit onderzoek van Carlos Sariol en zijn collega’s blijkt dat de dominantie van de Delta-variant misschien wel de minst slechte uitkomst is voor de mens.
Sariol en zijn collega’s gingen na hoe effectief de verdediging is van mensen die eerder besmet werden met de oorspronkelijke stam (WT) van het nieuw coronavirus tegen de varianten van het coronavirus zoals die Delta-variant.
Ze publiceerden de resultaten in de studie Limited impact of Delta variant’s mutations in the effectiveness of neutralization conferred by natural infection or COVID-19 vaccines in a Latino population.
Een belangrijke caveat is dat de bevindingen gelden voor personen uit Latijns-Amerika. Onderzoekers vermoeden immers dat er genetische factoren kunnen spelen bij de epidemie en zelfs de bloedgroep zou een (beperkte) rol hebben bij het verloop van de ziekte. Daarom is het altijd verstandig om voorzichtig te zijn bij het extrapoleren van resultaten.
In het onderzoek van Sariol et al. werd onder andere gekeken naar het vermogen van mensen die besmet waren met die oorspronkelijke stam (Wild Type of WT) van het nieuw coronavirus om de varianten te bestrijden.
Van die proefpersonen had de grote meerderheid een 'neutraliserende activiteit' van meer dan 70%, wat wijst op de aanwezigheid van antilichamen die de RBD-ACE2-binding kunnen blokkeren. (De ACE 2-receptoren zijn in studies aangewezen als de plek waar het coronavirus mensen binnentreedt). Een kleine minderheid had neutralisatiegraden van minder dan 70% maar meer dan 30%.
Om de neutraliserende respons van WT SARS-CoV-2 te vergelijken met andere virusstammen, stelden ze stalen van die proefpersonen bloot aan zes varianten (Alpha, Beta, Gamma, Epsilon, Kappa en Delta). Zoals verwacht was de hoogst waargenomen neutraliserende capaciteit tegen de WT-stam (figuur onder A). In vergelijking met de WT-stam was er een significant verminderde neutraliserende activiteit ten opzichte van de Beta-, Gamma- en Kappa-varianten (respectievelijk p = 0,0041, p = 0,0003 en p = 0,0294).
Verrassend genoeg volgens de onderzoekers werden er geen statistische verschillen waargenomen tussen de WT-stam en de Alpha-, Epsilon- en Delta-varianten (figuur onder). Deze resultaten suggereren dat natuurlijke infectie alleen in staat is om een brede 'humorale reactie' of afweer op verschillende SARS-CoV-2-stammen te induceren, waaronder de Delta-variant. De B-lymfocyten en de antistoffen samen worden de humorale afweer genoemd en zijn op zich weer onderdeel van de specifieke afweer.
De onderzoekers stellen in de paper tot slot om rekening te houden met de resultaten bij de eventuele ontwikkeling van nieuwe versies van het coronavaccin. Dat vaccin is ontwikkeld op basis van de oorspronkelijke stam (WT).
