Aan de grens met Gaza voltrok zich op 7 oktober de alomgekende tragedie.
Toch was de tragedie die zowat 1.200 Israëlische levens eiste en internationale verontwaardiging opwekte volgens sommigen niet helemaal onvoorzien.
Het was de anti-climax van een verhaal dat door sommigen waargenomen en gerapporteerd werd, maar grotendeels terzijde geschoven. Omdat het vrouwen waren?
De genegeerde voorbodes van de dreigende Hamas-aanval waren immers geen hooggeplaatste ambtenaren van de inlichtingendienst of gedecoreerde generaals, maar een groep vrouwelijke surveillancesoldaten van de Israëlische Strijdkrachten (IDF), de tatzpitaniyot.
UITKIJKPOST
De IDF heeft een team van vrouwelijke soldaten wiens taak het is om te kijken en te controleren; in het Hebreeuws bekend als tatzpitaniyot - afgeleid van het woord tatzpit, of uitkijkpost - deze troepen zijn vaak de eerste verdedigingslinie tegen terroristen, en hun bijdrage kan niet genoeg worden benadrukt.
In de maanden voorafgaand aan de aanval rapporteerden deze soldaten die gestationeerd waren op de basis 'Nahal Oz', op slechts een kilometer van de onrustige grens, ongewone activiteiten. Ze zagen hoe Hamas-terroristen meerdere trainingssessies per dag hielden, kuilen groeven en explosieven plaatsten langs de grens. Toch waren hun meldingen aan dovemansoren gericht. De ambtenaren van de inlichtingendienst die deze rapporten ontvingen, verwierpen ze en weigerden acht te slaan op de waarschuwingen voor een op handen zijnde aanval.
De 'tatzpitaniyot' zijn de onbezongen helden van het Combat Intelligence Corps van de IDF. Ze zijn gestationeerd langs de landsgrenzen en op de Westelijke Jordaanoever en bedienen een uitgebreid netwerk van camera's, sensoren en kaarten, die de soldaten in het veld van realtime informatie voorzien.
Hun waakzaamheid bestrijkt een straal van 15-30 kilometer, waardoor ze de eerste detectielijn zijn voor grensovertredingen of ongewone activiteiten. Hun rol is observeren, documenteren en rapporteren, waarbij de interpretatie en daaropvolgende acties aan de commandostructuur worden overgelaten.
ALARM
In plaats van haar plannen voor de aanval te verbergen, trainde de terreurgroep Hamas in het volle zicht. Soldaten van het Border Defense Corps die alarm sloegen, vertelden het dagblad Haaretz dat ze geloven dat seksisme een rol speelde in het feit dat er niet naar hen werd geluisterd.
"Het is een eenheid die volledig bestaat uit jonge meisjes en jonge vrouwelijke commandanten," zei een niet nader genoemde soldaat.
"Er bestaat geen twijfel over dat als er mannen aan die schermen zouden zitten, de dingen er anders uit zouden zien."
Die vrouwelijke bewakingssoldaten van de IDF behoren tot het Border Defense Corps en opereren langs de grenzen van het land en op de Westelijke Jordaanoever.
OGEN VAN HET LEGER
De bewakingssoldaten worden door velen "de ogen van het leger" genoemd, omdat ze 24 uur per dag, zeven dagen per week informatie in realtime verstrekken aan soldaten in het veld.
Twee van deze soldaten, Yael Rotenberg en Maya Desyatnik, gestationeerd in Kibboets Nahal Oz, beweren volgens BNN dat hun waarschuwingen over de aanval van 7 oktober geen weerklank vonden bij de hoger geplaatsten. Het gewicht van hun woorden leek te verdwijnen in de bureaucratische ether, hen hulpeloos achterlatend terwijl ze getuige waren van de gestage opmars naar een onvermijdelijke catastrofe.
Rotenberg en Desyatnik merkten een escalerend patroon op van verdachte activiteiten in de buurt van het grenshek. Van Palestijnen in burgerkleren die het terrein in kaart brachten tot toenemende trainingssessies door Hamas-strijders, de tekenen van een op handen zijnde aanval werden steeds duidelijker. Hun rapporten werden echter terzijde geschoven. Ze kregen te horen dat de mensen die ze zagen boeren waren, niets meer dan onschuldige burgers.
Op de dag van de aanval waren Rotenberg en Desyatnik de enige overlevenden onder de vrouwelijke soldaten op de basis. Rotenberg, die sliep tijdens de aanval, en Desyatnik, die dienst had, overleefden het verhaal van genegeerde waarschuwingen en verloren levens. Desyatnik uitte haar frustratie door te zeggen: "We zagen wat er gebeurde, we vertelden het hen en wij waren het die gedood werden."
Het verhaal van nalatigheid reikt verder dan Rotenberg en Desyatnik. Andere voormalige soldaten bevestigden hun verslagen.
INFO GENEGEERD
Amit Yerushalmi en Noa Melman, die hun dienstplicht maanden voor de aanval vervulden, hadden ook verhoogde activiteit aan de grens met Gaza opgemerkt. Ondanks dat ze dit rapporteerden aan de commandostructuur, werd hun informatie op dezelfde manier genegeerd.
Een andere soldate, alleen geïdentificeerd als Ilana, vertelde Haaretz dat de troepen Hamas-terroristen zagen trainen om een observatiepost over te nemen te midden van ongewoon hoge drone-activiteit.
"In de laatste twee maanden begonnen ze elke dag drones omhoog te sturen, soms meerdere keren per dag, vlak bij de grens, zo'n 300 meter van het hek, en soms minder dan dat," zei ze.
"Anderhalve maand voor de oorlog zagen we dat ze in een van de trainingskampen van Hamas een exact, op schaal gemaakt model van een waarnemerspositie hadden gebouwd, zoals het model dat wij bedienen. Ze begonnen daar te trainen met drones om de [machinegeweer] schutter te raken," zei Ilana.
Ze zei dat de soldaten een waarschuwing naar de leiding stuurden dat Hamas aan het trainen was voor een aanval, maar ze werden genegeerd.
MERKAVA MARK 4 TANK
Ilana zei dat toen de aanval begon, terroristen drones gebruikten om hun posities te bestoken met dezelfde methodes die ze hadden zien trainen.
Een andere niet nader genoemde soldate zei dat ze Gazanen had gezien die een exacte replica van een Merkava Mark 4 tank bouwden en het gebruikten voor training.
Haaretz publiceerde vorig jaar bovendien een onderzoek waarin vrouwelijke surveillancesoldaten beschreven dat ze met minachting werden behandeld en zeiden dat hun mening niet werd gerespecteerd.
Vijftien vrouwelijke soldaten werden gedood op de Nahal Oz basis op 7 oktober en nog eens zes soldaten werden ontvoerd en gegijzeld in Gaza. Eén soldaat, soldaat Ori Megidish, werd gered door IDF-troepen tijdens een operatie in Gaza.
BNN tot slot: “De aanval van 7 oktober is een grimmige herinnering aan de kosten van nalatigheid. Het onderstreept de noodzaak om te luisteren naar degenen in de frontlinies, degenen die kijken en wachten, degenen die de 'ogen van het leger' zijn. Nu het stof is neergedaald en de wonden beginnen te helen, kunnen we alleen maar hopen dat deze tragedie dient als een wake-up call, een schrijnende les in de kracht van waakzaamheid en het gevaar van zelfgenoegzaamheid.”
Foto: IDF - ISWI
