Hoewel we allemaal graag weten wat er juist op ons bord belandt en alle voedselproducenten verplicht zijn verpakkingen te labelen, zal van volgende voedingsadditieven je honger meteen vergaan.
Pesticiden, kunstmatige geur-, kleur- en smaakstoffen, dierlijk restafval en andere chemicaliën, het kan allemaal niet gezond zijn. Toch spelen we het met zijn allen dagelijks massaal naar binnen. En volgens Dr. Robert Chilcott van het Onderzoekscentrum naar Topische Geneesmiddelen en Toxicologie aan de universiteit van Hertfordshire is dat nog niet alles. Al sinds het Victoriaanse tijdperk bedotten we naar zijn mening onze smaakpapillen met soms wel erg verdachte smaakversterkers en conserveermiddelen.
Bevergeil
Een ander woord voor bevergeil is castoreum, een harsachtige, donkerbruine substantie met een zoete geur en een sterke, bittere smaak. Deze stof wordt aangemaakt door bevers voor het invetten van hun vacht en wordt geproduceerd in de castorklier, de geurklier die zich tussen de geslachtsorganen en de anus van de dieren bevindt. Bevergeil werd vroeger voornamelijk gebruikt in parfum, sigaretten en... om pudding een vanillesmaak te geven.
Bevers werden in de 19de eeuw dus niet alleen bijna tot uitsterven toe bejaagd om hun vacht, maar ook om de smakelijke afscheiding van hun anaalklieren. Pas toen Duitse scheikundigen ontdekten dat de stof vanilline uit orchideeën gewonnen kon worden, lieten chefs en voedselproducenten de beveranus links liggen. Vandaag de dag wordt 94% van alle vanillesmaken echter kunstmatig teweeggebracht. Volgens Dr. Robert Chilcott wordt bevergeil enkel nog gebruikt in dure, luxe voedingsmiddelen en dranken.
Melkstremsel
Dat de zuivelindustrie niet bepaald een pretpark is voor koetjes en kalfjes, weten we al langer. Hoewel het (uit)melken van de dieren tegenwoordig vaak op een onorthodoxe manier gebeurt, bestaat er nog een andere manier om het product te verkrijgen. Volgens Dr. Chilcott kan melk ook rechtstreeks uit het maagslijmvlies van de vierde maag van kalfjes, lammetjes en jonge geitjes gehaald worden. De enzymen in dat maagslijmvlies breken melk af tot melkstremsel en melkwei. Deze enzymen komen echter niet voor in de magen van volwassen dieren en kunnen enkel gewonnen worden door slachting.
Vandaag de dag wordt dierlijk stremsel voornamelijk gebruikt om kazen een vaste structuur te geven.
Rattenkeutels
Hoewel dit niet bewust in ons eten gedraaid wordt, komen er zelfs in onze ultra steriele wereld gemakkelijk insecten, uitwerpselen en haren in onze voeding terecht. Dr. Chilcott meent dat 128 gram maïsmeel wel eens tot vijf volledige insecten, tien insectendeeltjes, tien haren van knaagdieren en vijf brokjes knaagdier uitwerpselen kan bevatten. Maïsmeel wordt gebruikt voor tortilla's, cornflakes, Cheetos, enchillada's enzovoort. Smakelijk.
Kwikzilver
Weet je nog dat je moeder of grootmoeder je angstvallig toeriep dat je vooral voorzichtig moest omspringen met de thermometer aan de muur? Dat komt omdat het vloeibare kwik dat de temperatuur aangeeft, erg giftig is. Eigenlijk zijn vrijwel alle kwikverbindingen bijzonder giftig. Vroeger werd het ook door hoedenmakers gebruikt om dierenvacht bijvoorbeeld zachter te maken. Dat had zo'n negatieve uitwerking op hun gezondheid, dat er een term voor werd uitgevonden: de mad hatter disease. Dit is een neurologische stoornis die het centrale zenuwstelsel aantast en gekenmerkt wordt door prikkelbaarheid, spierkrampen, verlies van haar, tanden en nagels, geheugenverlies en verwarring. Deze ziekte kan ook dodelijk zijn.
Hoewel niemand hierdoor nog vaak met kwik werkt en de meeste toepassingen ermee in onbruik geraakt zijn, komt het nog wel voor in de lucht en in het water door industriële vervuiling, waardoor het kwik vooral in vis- en schaaldieren terechtkomt. Je sappige tonijnsteak kan dus wel eens een goede scheut kwikzilver bevatten.
Clostridium botulinum
Deze anaerobe bacterie produceert botuline, één van de giftigste stoffen op aarde. Een miljoenste gram van dit vergif is voldoende om een volwassen mens om zeep te helpen. De bacterie veroorzaakt botulisme, wat het zenuwstelsel plat legt en dus voor spierverlamming zorgt, voordat je eraan sterft.
Toch worden er sporen van deze bacterie teruggevonden in vleesconserven en natuurproducten zoals honing. Vandaar dat er afgeraden wordt om honing te geven aan kinderen onder de 1 jaar, aangezien deze sporen bij hen kunnen uitgroeien tot volwaardige bacteriën.
