Want wat is zo’n atmosferische V8 toch een streling voor het oor.
De Ford Mustang, dat iconische Amerikaanse beest op vier wielen, werd in 1964 voor het eerst op de wereld losgelaten. Oorspronkelijk bedoeld als een ietwat sportieve auto voor de brave middenklasse, maar al snel werd het duidelijk dat dit geen koets was voor een rustige zondagse rit naar de supermarkt. De Mustang had pit, flair en een hoop meer paardekracht dan je schoonmoeder in haar Opel Kadett ooit kon dromen. Ford had een muscle car gecreëerd die meer testosteron uitstraalde dan een sportschool vol bodybuilders.
De tweede generatie kwam begin jaren zeventig op de markt, toen er volop een oliecrisis heerste. Die tweede generatie was een stuk kleiner, had een vierpitter die een handvol tamme knollen produceerde in het vooronder en zag er nogal gewoontjes uit. De derde en de vierde generatie waren eigenlijk ook niet spectaculair. Voor de vijfde generatie, die in 2005 op de markt kwam, greep Ford terug naar de klassieke lijnen van de oer-Mustang. En jawel: in deze nieuwe Mustang van de inmiddels zevende generatie, vind je die lijnen nog steeds terug.
De eerste indruk
Dit is 'm dan, de gloednieuwe Ford Mustang. Van ver lijkt hij misschien nog steeds op zijn voorganger, maar wanneer je dichterbij komt zie je dat het een compleet nieuwe machine is. De voorkant kreeg een frons die lager zit dan de gemiddelde influencer z’n zelfbeeld, met twee scherpe koplampen naast een grille die breder gaapt dan de Grand Canyon. Achteraan zijn de LED-lampjes nu nog strakker gesneden.
En dan het interieur. Vergeet die ouderwetse klokken uit grootmoeders tijd. Hier heb je een gebogen glasplaat achter je stuur met een digitaal dashboard dat je welkom heet in de 21ste eeuw. Links daarvan prijkt nog een infotainmentscherm van 13,2 inch. Even schrikken? Geen paniek! Het blijft een Ford Mustang, dus verwacht geen luxueus interieur dat je doet denken aan een chic hotel. Nee, hier gaat het nog steeds om stoer en functioneel. Modern met een vleugje nostalgie. En als kers op de taart krijg je standaard een hydraulische drifthandrem. Je weet wel, voor als je even een bocht wil nemen zoals in de films.
Kortom: de nieuwe Ford Mustang is een opvallende verschijning. Ons testexemplaar is uitgevoerd in de tint ‘Yellow Splash’, wat ‘m wondermooi staat en nog een beetje opvallender maakt.
Onder de koets
De vorige Mustang kon je nog kiezen met een 2.3-liter vierpitter onder de kap met 300 pk, maar die wordt in Europa niet langer geleverd. Het gekke is: op ons continent was er te weinig vraag achter de Mustang met dat Ecoboost-blok. Raar maar waar: in Amerika wordt hij wel nog steeds geleverd.
Maar goed, bij ons dus enkel nog de ‘GT’, met een vijf liter grote, atmosferische V8 onder de kap. Die produceert 446 paarden en een koppel van 540 Newtonmeter. Dat vermogen wordt ofwel via een manuele zesbak, ofwel via een automaat met zes verzetten richting de achterwielen gekatapulteerd. Met de handbak is de sprint van nul naar honderd geklaard in 5,4 seconden, de automaat doet dezelfde klus in exact vijf seconden. De top is bij beide versies begrensd op 250 km/u.
Het rijden
Tijdens het rijden blijkt al snel dat de nieuwe Mustang z’n boeltje flink op orde heeft. Dankzij een stevigere carrosserie en een herbekeken ophanging voelt het allemaal net wat strakker aan. Maar verwacht geen chirurgische precisie waarmee je door de bochten snijdt. Nee, deze ponycar is meer van het soort dat je onderweg een dikke glimlach bezorgt. Even wennen aan die lange neus als je door smalle bochten stuurt, en die kont die opzij wil wanneer je wat te kwistig met het gaspedaal omspringt, maar hey, dat maakt het spannend, toch?
Het stuur reageert lekker vlot, al blijft de feedback een beetje achterwege. Gelukkig communiceert het onderstel prima met je. Voel je die achterkant een beetje uitzwaaien? Geen paniek, dat hoort zo bij het karakter van de Mustang – zelfs met de stabiliteitscontrole aan. Je hebt ook nog zes rijmodi tot je beschikking, waarmee je de optionele MagneRide-ophanging en een hoop rijhulpsystemen kunt afstellen. Maar het echte werk wordt verzet door het sperdifferentieel, dat zorgt voor een fijne balans tussen grip en glijden.
En voor wie het nog niet spectaculair genoeg is: de Mustang biedt je de Performance Electronic Parking Brake, waarmee je heel makkelijk een drift inzet. Of de LineLock-functie die de voorremmen blokkeert en je achterbanden lekker laat rooksignalen uitsturen. Leuk? Absoluut. Noodzakelijk? Niet echt. Maar zelfs zonder al die gadgetfratsen blijft deze Mustang een onvervalste bad boy, klaar om elk moment het asfalt te terroriseren.
Geitenwollen sokken hebben tegenwoordig niet graag meer dat auto’s nog geluid maken. Ah nee, die moeten zoem-zoem doen in de plaats van broem-broem! Maar gelukkig zet deze dikke V8 nog z’n keel ver open. En al helemaal wanneer je die actieve uitlaat op ‘circuitstand’ zet: dan lijkt het alsof je de diepe oerkreten van al die acht cilinders tot in je botten voelt. Ja, je krijgt een melding op het scherm met ‘Opgepast: enkel voor circuitgebruik’. Maar als je met zo’n brute V8 rijdt, dan word je vanzelf ook een beetje hooligan. Hoor dit, Greta Thunberg, zo voelt een oorgasme!
Eigenlijk is het verbruik niet echt relevant voor een auto van dit kaliber, maar we vertellen het je toch graag. Laat ons beginnen bij het begin: zelf geeft Ford een gemiddeld verbruik van 12 liter per honderd kilometer op. Op zaterdag zijn we er een stevig stukje mee gaan boenderen, waarbij het zou kunnen dat we hier en daar per abuis een strookje Pirelli-rubber hebben achtergelaten op het asfalt. Gemiddeld verbruik: 16,7 liter. Daarna was het hoog tijd om te gaan tanken, waarna we de boordcomputer terug resetten en -via een omweggetje weliswaar, met de Mustang GT lukte het ons echt nooit om de kortste weg te nemen – weer naar huis reden.
Op zondag maakten we er een familie-uitstapje van, richting Ardennen. De kids hadden het niet ruim op de achterbank, maar er werd niet geklaagd. Gemiddeld verbruik na die uitstap: 11,4 liter.
De prijs
Je hebt al een Ford Mustang GT voor 58.460 euro – de coupé dus. De cabrio – ‘Convertible’ heet die eigenlijk – moet minstens 62.960 euro kosten. Voor die prijs heb je al een erg complete wagen en vallen er niet veel opties meer aan te vinken.
Ons verdict
Probeer voor de prijs van de Ford Mustang GT maar eens een dikke V8 te vinden die je zo veel rijplezier schenkt: dat lukt je vast niet. ‘t Is alleen wel zuur dat de staat je nadien nog wel een keertje komt overvallen. Belasting op inverkeerstelling: 13.694,25 euro! Jaarlijkse verkeersbelasting: 3.928,27 euro! Om dan nog maar te zwijgen over al dat dinosap dat je erin kiepert, waarvan ongeveer de helft per tank naar de staatskas gaat.
De Ford Mustang GT is dus de ideale wagen voor mensen die op zoek zijn naar een auto die bakken rijplezier schenkt, die betaalbaar is in aanschaf, maar die de goesting én de middelen hebben om als ‘boetedoening’ voor hun hooliganisme de staat stevig te sponsoren. Mensen die tegelijkertijd té hooligan zijn om zich zomaar in het verdomhoekje te laten duwen door die gekke, groene woke-bende van tegenwoordig. Want we kregen tijdens onze testweek heel wat bewonderende blikken en duimpjes op van mannen, vrouwen én kinderen, maar ook een tweetal keren venijnige blikken van bakfietsmensen – de homo cum navis cursoriam, zoals Bart De Wever het zou uitdrukken…
