De volgende regering is een Vivaldi-regering aangezien de Italiaan het werk ‘De vier jaargetijden' gecomponeerd heeft. Die vier jaargetijden zijn de socialisten, de liberalen, de groenen en de CD&V. Het blauw van de liberalen is de winter, het groen van de ecologisten is de lente, de rode socialisten zijn de zomer en het oranje van CD&V is de kleur van de herfst.
Die associatie met Vivaldi is evenwel geen goed voorteken. Eerst dit: het leven van Vivaldi is slecht gedocumenteerd.
Zeker is dat hij op 4 maart 1678 geboren wordt. Diezelfde dag vindt er in de regio een zware aardbeving plaats. De bevalling van de kleine Antonio verloopt bovendien erg moeilijk en er wordt zelfs voor het leven van de boreling gevreesd.
Vivaldi kwam uit een moeilijk gezin: twee van zijn broers waren straatrovers. Maar de jonge Antonio kreeg een opleiding tot priester.
Het zat Vivaldi op veel fronten niet mee. Zo had hij veel last van astma, wat hem belette om blaasinstrumenten te bespelen. Maar met de viool kon de jonge muzikant goed overweg, een vaardigheid die hij van zijn vader, kapper én violist, had geleerd.
Een toegewijde priester is Vivaldi in ieder geval nooit geweest. Tijdens het opdragen van een mis raakte hij regelmatig afgeleid. In plaats van verder te gaan met de mis, liep hij naar de sacristie om een melodie te noteren die in zijn hoofd opkwam.
Een deel van zijn muziek is bovendien niet door hem gecomponeerd. Het gaat om levendige, maar niet goed doordachte muziek.
Igor Stravinsky - een echte componist - zei ooit dat Vivaldi geen 500 concerten had gecomponeerd, maar 500 keer hetzelfde werk. Vivaldi moest ook vaak componeren onder tijdsdruk waardoor het haastwerk werd.
Hoewel Vivaldi priester was, wordt hij verondersteld vele liefdesaffaires gehad te hebben, onder meer met de zangeres Anna Giraud. Met haar werd hij ervan verdacht plagiaat gepleegd te hebben ten aanzien van enkele oude Venetiaanse opera's die hij een beetje aanpaste aan haar stem. Dit bracht hem in conflict met Benedetto Marcello, die een pamflet tegen Vivaldi schreef.
In 1720 werd Vivaldi ook belachelijk gemaakt in een boekje. A. Vivaldi werd Aldiviva in het satirische werk.
Vivaldi had bovendien financiële problemen op het einde van zijn leven en werd na zijn overlijden - net zoals de grote Mozart - in een anoniem massagraf gekieperd.
In de eeuw volgend op zijn dood werden Vivaldi’s werken nauwelijks gespeeld. Het meeste van de muziek van Vivaldi is (gelukkig) ook verloren gegaan. Het merendeel van wat we vandaag over zijn werk kennen, werd ontdekt in de jaren 1920, verpakt in een kofferbak. Die ontdekking was beter nooit gebeurd.