Israël trekt voor de derde keer op rij naar de stembus.
Vandaag trekken de Israëliërs voor de derde keer naar de stembus. Even werd hier in ons land het Israëlische verkiezingssysteem bewierookt, omdat men in het ‘Beloofde Land’ automatisch weer naar de kiezer gaat wanneer ze de politieke puzzel niet kunnen leggen. Het systeem is dus niet zaligmakend, want het volk mag er alweer een bolletje gaan inkleuren.
Drie verkiezingen op een rij heeft voor campagne-moeheid gezorgd. Men verwacht een historisch lage opkomst. Het publiek is het geruzie stilaan beu. Klinkt bekend in de oren.
Wat wij in ons land echter niet hebben, is een premier die in de beklaagdenbank zit. Benjamin Netanyahu, de langst regerende premier in de Israëlische geschiedenis, is officieel aangeklaagd voor corruptie en misbruik van vertrouwen. Het geloof in de Israëlische politiek in het algemeen is daardoor op sterven na dood. Doen we daar het wankele vredesplan van Trump bij - waarvan niemand weet welke electorale gevolgen dat zal hebben - en de dreiging van het coronavirus, dan zitten ze in Telaviv met een cocktail die moeilijk te consumeren is.
