Vorige week was journalist Joël De Ceulaer (DPG) fysiek aanwezig in een televisiestudio. Daar verklaarde hij met veel pathetiek en drama dat hij de laatste maanden als kluizenaar geleefd had. Vreemd. Een kluizenaar die bang is van Covid-19 verplaatst zich niet naar de VRT waarbij hij een hoog risico heeft op coronabesmetting.
Ik heb het de laatste maanden zelf meegemaakt. Je krijgt een uitnodiging voor een interview op tv. Gaan of niet gaan? Ze beweren daar wel dat ze alles doen om de boel te ontsmetten, maar dat is uiteraard een beetje flauwekul. Televisiestudios zijn hot spots voor corona met al die menselijke aanwezigheid. In die studio ademen besmette mensen elke seconde talloze partikels uit.
Terug naar “kluizenaar” Joël die toch naar de studio kwam. Sinds medio maart is “kluizenaar” Joël toch al 2 keer op restaurant geweest. Vreemd. Ik ken mensen die echt bang zijn voor het virus en niet op restaurant gaan. Joël doet me dan ook denken aan een nonnetje dat geen seks mag hebben. Af en toe doet ze het toch met een jonge priester. Maar niet vaak. Een keer of twee per jaar. Dus eigenlijk heeft ze volgens haar geen seks en kan het nonnetje niet zwanger worden. Een belachelijke redenering, maar dat is het ook.
De Ceulaer is geen kluizenaar, maar een drama queen. Een echte kluizenaar zou zich niet laten zien en zeker niet op restaurant gaan. Een kluizenaar is iemand die eenzelvig of afgezonderd leeft. De Ceulaer leeft niet alleen. Hij leeft ook niet afgezonderd.
