Drie jaar na de eerste lockdown, evalueren ‘topexperten’ zichzelf. En gelukkig vinden ze dat ze ‘t goed gedaan hebben. Al wordt er wel heel wat gejokkebrokt.
Drie jaar na de eerste lockdown vonden ze het bij de ‘Zevende Dag’ tijd om een ander geluid te laten horen. Nog niet zo lang geleden mochten alleen ‘wetenschappers’ op VRT iets zeggen over het virus. Ook journalisten en politici die vòòr de maatregelen waren, mochten hun zegje komen doen.
Nu plots zaten daar een aantal kijkers die vragen hadden. Gewone mensen. De voorzitter van de Liga voor de Mensenrechten en die van de Jeugdraad. Die laatste was al op 2 april 2021 op ‘Ter Zake’ geweest en gaf daar vooral Marc Van Ranst groot gelijk met zijn maatregelen. Maar de jongeren wilden wat meer ruimte. Een behoorlijke ‘criticus’ was dat dus al helemaal niet. Ook de voorzitter van de Liga voor de Mensenrechten kan er niet van worden verdacht een tegenstander te zijn van de maatregelen. Ze begon zelfs met het belang van de maatregelen te onderlijnen.
Neen, de grootste critici waren de journalisten van de Zevende dag zelf. Zij gooiden onder andere de ‘jaag ze de stuipen op het lijf’-WhatsApp van Hancock in de tribune. Ook de 1 op 10.000 ernstige en fatale bijwerkingen van Lauterbach. Frank Vandenbroucke mocht daarop repliceren, zonder enige vorm van tegenspraak.
Dat er bijwerkingen waren, soms ernstig, had hij altijd al beweerd, verzon hij. Daarmee helemaal abstractie makend van zijn bewering destijds dat de vaccins ‘veilig’ waren. Maar wat is dan veilig? Je kan ervan doodvallen. De kans is niet groot, maar ze bestaat. Dat werd verzwegen en mocht zelfs niet gezegd worden, of je vloog van Facebook. Een essentieel punt verzwijgen is ook liegen. Dat zet mensen op het verkeerde been. In elk geval beperkten die bijwerkingen volgens minister Frank Vandenbroucke zich tot vier doden en de rest had wat spierpijn.
Enkele minuten later kwam een baardige vader vertellen dat de vriend van zijn zoon hartproblemen had, en ook maagproblemen, en dat hij daar nog altijd niet van af was. Vlieghe knikte instemmend. “We mogen dat niet ontkennen.” Die ‘spierpijn’ van Frank Vandenbroucke is een zeer rekbaar begrip. Tot aan de hartspier en de maag.
Wat ons ook niet werd gezegd is dat in het voorjaar van 2020, de virologen ‘in paniek’ waren, dixit Erika Vlieghe. O neen. Er was, weet je wel, een ‘wetenschappelijke consensus’. De virologen waren wel erg zeker van hun stuk, en al wie daar tegen inging was een ‘idioot’. Of een gepatenteerde onnozelaar. De realiteit is dus dat die wetenschappelijke consensus er simpelweg niet was. De basis van de maatregelen was geen wetenschap. Het was paniek. Gewoon kopiëren wat de Italianen hadden gedaan, en voor hen de Chinezen.
Het is niet eerste eerste keer dat de staatsvirologen dat toegeven. Op 10 juni 2020 al hebben de Britse virologen, met op kop Neil Ferguson van het Imperial College, toegegeven dat ze een ‘draak’ hadden gecreëerd. Hun wijzigende adviezen waren gebaseerd op pure paniek. Maar dat werd verkocht als ‘wetenschappelijke consensus’ om iedereen te verplichten mee te gaan in dezelfde denktrant. Anders zouden de maatregelen niet werken. Wie durfde af te wijken van dat paniekverhaal, werd geschorst op sociale media en uit wetenschappelijke tijdschriften geschrapt. In oktober 2020 werd het gebrek aan wetenschappelijke basis ook toegegeven in het parlement. Remember ‘Den blok erop’. Keiharde maatregelen zonder empathie. Want wie niet mee ging in de paniek, die was een moordenaar.
Wel, paniekjurken zijn slechte raadgevers. Ook al zijn het wetenschappers. De onderbuik haalt het van de rede. De kans dat zo’n paniekjurk kiest voor veel te strenge maatregelen die niet eens werken, is bijzonder groot. Als hun collega’s-wetenschappers dan rationele argumenten aanbrachten, dan werden die wetenschappers weggezet als gekken of kwakzalvers. Zelfs al ging het om de meest gereputeerde wetenschappers op aarde. John Ioannidis, Michael Hewitt en Didier Raoult, kunnen er bijvoorbeeld over meepraten. Hewitt is een Nobelprijswinnaar. Roault en Ioannidis waren voor de coronacrisis gewoon de wereldtop in de ‘virologie’. De paniekjurken hebben die collega’s een rotschop voor hun kont gegeven. Met bijzonder actieve hulp van de media.
In een poging om de meubelen nog wat meer te redden, floepte Vlieghe eruit dat het “allemaal zo zwart-wit ni was”. Come again? Begin 2021 zei Vlieghe nog dat we allemaal zo niet moesten zagen. De wetenschappelijke consensus was alles behalve genuanceerd. Die was er en de rest moest zijn bakkes houden. Wie het aandurfde om op de dijk zonder mondmasker op te lopen, die kreeg een boete. Wie zijn winkelkar niet kuiste, die ging de winkel niet binnen. Oude mensen in de woonzorgcentra moesten soms zelfs in een lijkzak moederziel alleen hun laatste adem uitblazen omwille van die zo geroemde ‘wetenschappelijke consensus’, waaraan we niet mochten twijfelen.
En nu wordt dat “het is allemaal zo zwart - wit niet.” Stel je eens voor dat Van Ranst in mei 2020 en de maanden daarna had gezegd: “Wij willen dat je de maatregelen volgt, maar of die gaan werken: het is allemaal zo zwart-wit niet.” Want toen wij dat zeiden, van dat zwart-wit zo niet, dan waren wij idioten en gepatenteerde onnozelaars. Vooral toen we zeiden dat de paniekjurken niet aan wetenschap maar aan ‘science fiction’ deden. Elke nuance was verdwenen en de zotste theorieën werden voor werkelijkheid gehouden. Toen zei geen enkele viroloog dat het allemaal niet zwart-wit was.
Lieven Verstraete vond het moment gekomen om Vlieghe de Whatsapp van Hancock voor de voeten te gooien. “Kan u met de hand op het hart zeggen dat er hier geen angst werd verspreid?”
Alsof ze net de nacht had doorgebracht met Jezus himself, verklaarde ze plechtig dat zulks absoluut niet het geval was. Ze was zelfs “ook verschoten” van de Whatsapp van de Britse minister van volksgezondheid.
Helemaal vergeten was Vlieghe dat ze ooit voor tv was komen verklaren dat de maskers er waren om aan elkaar te tonen hoe ‘erg’ de situatie wel was. Dat is dus angst verspreiden, niet? Vlieghe kent ook haar klassiekers niet, want het aanjagen van angst behoort tot essentie van de pademiepolitiek volgens het intussen wereldberoemde filmpje van Marc Van Ranst.
Een stelling die hij nog confirmeerde door open en bloot te verklaren dat hij in de krokusvakantie van 2020 de mensen ‘bewust ongerust’ had gemaakt. Die gedragspsychologen in onder andere de ‘info-cel’ die ervoor moesten zorgen dat de mensen de maatregelen klakkeloos opvolgenden. Die gaan nooit angst gebruikt hebben zeker. Ook niet toen ze in de verslagen vroegen om sukkels van patiënten in het hospitaal te tonen op tv. Dat was om ‘de reële risico’s’ te laten zien? Omdat wellicht iedereen, jong en oud, riskeerde om op intensieve terecht te komen? 100 procent van de bevolking. Of nog toen er als voorbeeld per sé een dood kind moest getoond worden. Tot onbeschrijflijke ergernis van de vader, die luidkeels moest verklaren dat zijn kind aan andere ziektes was gestorven en toevallig corona had. Lijkenpikkerij is erg pijnlijk voor de nabestaanden. Dat de ‘reële risico’s’ noemen, is behoorlijk hypocriet.
En hoe zit het dan met ‘evaluatie’? Wel, op basis van deze uitzending blijkt dat Vlieghe en Co al grotendeels gaan liggen zijn voor de match is begonnen. We overlopen de ‘wappiestellingen’ die gewoon juist blijken te zijn en in ‘De Zevende Dag’ aan bod kwamen. Op de één of de andere manier.
De lockdowns geven ernstige collaterale schade en daar is veel te weinig rekening mee gehouden.
Daar twijfelt intussen niemand meer aan. De focus lag op het virus, en de rest kon, soms zelfs letterlijk, doodvallen. We kuisen op vandaag nog altijd de gevolgen daarvan op in de hele samenleving.
Het CST heeft niet gewerkt
Vlieghe had hierover in november 2021 al haar twijfels geuit. Beweert ze. Toen het te laat was in elk geval. Wij hadden daarover al geschreven in juni 2021. Zo’n half jaar eerder. Maar Vlieghe heeft dat niet gelezen, want wij waren toen nog gepatenteerde idioten.
Het CST heeft de polarisatie in de samenleving erger gemaakt
Alleen de idioten wisten dat al in juni 2021, en schreven daar ook over.
Ernstige vaccinatieschade bestaat
Wie dat als dokter durfde te zeggen, werd door de Orde van Artsen op appèl geroepen. Nu beweert Frank Vandenbroucke dat hij nooit iets anders heeft gezegd. Volgens hem gaat het over “4 doden en wat spierpijn”. Terwijl Vlieghe instemmend knikt als een vader getuigt over hartproblemen en hardnekkige maagproblemen bij de vriend van zijn zoon.
De regering vindt het geen probleem dat er mensen doodgaan van het vaccin, zolang er ook maar gered worden
Alsof het maar normaal is dat gezonde mensen een onnatuurlijke dood moeten sterven. Dat is volgens de regering en de virologen helemaal oké, als er maar mensen gered worden van een natuurlijke dood. Een moreel en politiek gruwelijke stelling. Een regering die mensen iets toedient waardoor ze kunnen sterven. Hoe kwalificeren we dat in het strafrecht? Ook al worden er anderen daardoor gered.
Kuismaatregelen hebben niet gewerkt
Karren kuisen in de Carrefour. Handen wassen. Handen ontsmetten. Plastieken handschoenen. Plexischermen. Bureau’s kuisen. Verplichte ontsmettingen van stoelen en meubilair in de horeca en elders. Installaties met ontsmettingsmiddelen in de winkels. Sluiting van speeltoestellen voor kinderen buiten. Verbod om alleen op een bankje te gaan zitten. We hebben er fortuinen aan uitgegeven en het was allemaal voor niets. We hebben ons oeverloos belachelijk laten maken. Het virus was airborn. Zo leerden we in het programma. Ene Willem Engel, die ooit wel eens een doctoraat aan’t schrijven was over aerosolen, zei dat al in april 2020. Alleen al daarvoor verdient die man een standbeeld in de plaats van de hoon van Van Ranst. Los van wat hij later allemaal heeft gezegd verdient hij samen met al wie in die eerste dagen het lef had om gefundeerde kritiek te leveren, een standbeeld.
Pierre Van Damme zat te liegen
Op ‘De Zevende Dag’ met Sam Brokken zat Pierre Van Damme gewoon te liegen dat hij stonk over de onbesmettelijkheid twaalf dagen na vaccinatie. Nu wordt toegegeven dat dat ‘ongelukkig’ was. Maar dat programma was bedoeld om te laten zien dat tegenstanders van de maatregelen best niet op tv kwamen. Het was beter dat Van Damme op tv kwam liegen. De leugens van Van Damme hebben de critici weggehouden van het scherm.
Er is zeer grote schade bij de jeugd en de ouderlingen
Dat werd gewoon toegegeven. Er is niet meteen een goede oplossing dan hard werken om de problemen op te lossen.
Mensen konden niet behoorlijk afscheid nemen van hun dierbaren en dat heeft voor veel morele schade gezorgd
Werd ook gewoon toegegeven door onder andere Wouter Beke. Behoorlijk pijnlijk was dat. Gruwelijk ook.
Er is een deel van de bevolking dat altijd zal juichen. Ook als de virologen er compleet naast zitten
Dat werd treffend geïllustreerd door een gast die kwam bewijzen wat een goede mens hij wel was door de virologen te steunen. No matter what.
De wetenschappelijke consensus was er niet
De basis van de maatregelen was paniek en een gebrek aan kennis in het begin. Daarna heeft het te lang geduurd. Nu wordt dat erkend. Begin 2021 luidde het nog: “Zaagt zo ni!”
De leeftijd was een belangrijke factor in de epidemie, maar die werd niet in rekening gebracht bij de maatregelen
Dat staat intussen ook vast. Ook voor de vaccins trouwens. Kinderen vaccineren is risico’s creëren.
De vaccins werken beperkt in op de besmettingen en stoppen de besmettingen niet
Ook dat wordt nu ootmoedig toegeven. Met als ultieme consequentie dat verplichte vaccins volstrekt geen zin hebben.
Het uitsluiten van mensen omwille van kritiek op het beleid is volstrekt onterecht, polariserend en contraproductief
Dat is de ultieme consequentie van zoveel kritiek op het beleid. Ook in deze aflevering van ‘De Zevende Dag’ ontbraken opnieuw de critici. Deels gecompenseerd door de journalisten zelf. Maar ook nu mochten ze niet komen. Uitgesloten na de leugens van Van Damme, die later wel geregeld nog op tv kwam. Liegende wetenschappers mogen op tv. Burgers die de waarheid vertellen, moeten hun bakkes houden.
Er waren uiteraard een aantal onderwerpen waar ‘De Zevende Dag’ ver vandaan is gebleven. De contact tracing, die een bijzonder dure grap bleek te zijn bijvoorbeeld. De essentiële vraag of de lockdowns en de mondmaskerplicht wel hebben gewerkt, en of daar eigenlijk enig bewijs voor heeft bestaan en bestaat. De zin van tal van rare maatregelen zoals aan het raampje zitten op de trein en de registratie in de horeca. Een echte evaluatie zal al die maatregelen, en nog veel andere vragen, niet uit de weg mogen gaan.
De verdienste van deze ‘Zevende Dag’ is dat de draai is gemaakt. Kritiek hebben op de maatregelen is geen taboe meer. Het is bespreekbaar geworden. De journalisten dragen ook een steen bij daartoe. Die evolutie is toe te juichen. We kunnen van de VRT niet verwachten dat ze het schip meteen 180 graden keert. Dus zal er altijd wel kritiek zijn op het programma. Belangrijker dan dat is het om in te gaan op de inhoud ervan. Want die was op zijn zachtst gezegd spectaculair.
(Michael Verstraeten, Vrijheid)
