Het is een opmerking die ik vaak krijg: waarom wordt er tijdens de gezondheidscrisis niet meer gecommuniceerd over een gezonde(re) levensstijl? Niet dat dit per definitie het virus zal overwinnen, maar er is ook meer dan enkel SARS-CoV-2.
Gezonder en gevarieerder eten, minder rood vlees, minder alcohol drinken, minder of niet roken, bewegen, voldoende slapen, minder stress. Het zijn de gekende elementen die we vreemd genoeg de laatste 2 jaar veel minder gehoord hebben. Zelf ben ik geen goede leerling (ik houd te veel van lekker eten en af en toe een goede sigaar), maar ik kom dan ook niet op tv zoals de dansende viroloog om over gezondheid, de coronacrisis of ziekenhuizen te praten.
Het is merkwaardig dat tijdens de coronacrisis enkel ingezet wordt op die vaccinbrouwsels van de farmaceuten. Enkel dat kan ons volgens sommigen redden. Geen woord over het belang van bepaalde vitamines, mineralen en sporenelementen zoals D, selenium en zink. Opnieuw: het zal ons niet redden, maar er zijn toch indicaties dat patiënten met ernstige Covid-19 tekorten hebben van deze elementen.
En er is een belangrijk aspect van geloofwaardigheid. Vanmiddag zat het diensthoofd Dringende Geneeskundige en Psychosociale Hulpverlening bij FOD Volksgezondheid, Veiligheid van de Voedselketen en Leefmilieu bij Wim. De man was eerst verpleger (1992, EHB) en deed later een master verpleeg- en vroedkunde (UZ Brussel). Hij weet dus alles over gezondheid en ziekenhuizen.
Het is uiteraard geen persoonlijke aanval, maar als een persoon met een beetje veel overgewicht zoals het diensthoofd het over gezondheid en ziekenhuizen heeft, dan is hier toch een beetje veel achterdocht en twijfel. Het is alsof een longarts een sigaret zou opsteken tijdens de consultatie. Misschien een goede longarts, maar niet echt geloofwaardig.
De coronacrisis heeft gezorgd voor extra coronakilo’s. Ook dat zal zwaar (pun) wegen op het zorgsysteem.
