“Van mensen die hun dagen vullen met ons land naar beneden te praten, kan je niet verwachten dat ze het morgen beter maken."
Het gaat niet goed met open Vld, ten minste als we de peilingen mogen geloven. De grote leidsman van de Vlaamse liberalen, Alexander De Croo laat zich door die slechte tijdingen alvast niet opjagen. “Ik ga mij niet verliezen in peilingen en analyses daarover. Op het einde zal ik mijn rapport voorleggen en dan kunnen de mensen oordelen”, zegt De Croo een interview met ‘Het Laatste Nieuws’ . Uit dat interview onthouden wij echter vooral dat De Croo zenuwachtig, verbitterd, en enorm snel geïrriteerd is. Journaliste Astrid Roelandt wordt door Alexander verschillende keren op haar plaats gezet. We citeren enkele irritaties.
HLN: “De MR heeft al heel duidelijk gemaakt dat ze niets gaat beslissen dat hun achterban ook maar een beetje voor het hoofd zou kunnen stoten. Die gaan dus al met de voeten slepen.”
De Croo: “Als u al weet wat er gaat gebeuren, kan u ook uzelf interviewen hé.”
HLN: “En qua pensioenen? Daar heeft u vorige zomer een kleine ingreep gedaan, maar wat er toen beslist werd heeft de vergrijzing nog duurder gemaakt. Bent u er zeker van dat u dat nog kan rechttrekken?”De Croo: “(gelaten) “Dat is wel degelijk de bedoeling, maar ik heb de indruk dat u mij toch niet gelooft.”
De Croo laat weten dat hij ook wel een ander leest over een gebrek aan moed bij politici en dat hij dat echt flauwekul vindt. En wanneer Roelandt opmerkt dat van de ambitie – die in het regeerakkoord staat – om de werkzaamheidsgraad naar 80 procent te brengen , niet veel in huis is gekomen, wordt De Croo scherp.
De Croo: “Ah nee? Er zijn 250.000 nieuwe jobs!”
Roelandt: “Ja, maar dat is niet dankzij maatregelen die jullie genomen hebben hé?”
De Croo: “Dus als er nieuwe jobs gecreëerd worden, dan is dat goed maar niet dankzij ons? En als er jobs zouden verdwijnen, dan zou het wel onze schuld zijn zeker? “
Nu goed, De Croo blijft in zichzelf geloven en steekt voortdurend pluimen op zijn hoed – iemand moet het doen – al klinkt het bijwijlen pathetisch. Zoals deze: “Ik hoor sommigen al twee jaar zeggen dat er niks meer zal gebeuren, maar ik stel vast dat er week na week wél dingen gebeuren. We zullen de komende weken een deal sluiten met Engie (over de levensduurverlenging van de jongste kerncentrales met 10 jaar) en we werken ook aan een fiscale hervorming.”
Juist, ging het niet zo een beetje tijd worden? ‘Werken aan iets’, is nog altijd niet gelijk aan iets ‘verwezenlijken’. Niet?
Foto: YouTube
