Twee maanden nadat die met veel machtsvertoon gesloten werd.
“Op 3 november 2021 viel de politie met veel machtsvertoon binnen bij Florapoint”, zo laat zaakvoerder Joeri Perneel ons weten. “De mensen van de voedselinspectie én van douane en accijnzen waren er ook bij. Tot grote spijt van de politie kon de douane in dit dossier weinig ondernemen, daar alle canabisproducten van een fiscale zegel waren voorzien en ze voldeden aan alle wettelijke vereisten zoals die werden opgelegd door de FOD Volksgezondheid. Nu, dat wisten alle partijen op voorhand al – of dat hadden ze toch moeten weten.”
“DLH, het bedrijf achter Florapoint, bevoorraadt driekwart van de gestructureerde, wettelijk georganiseerde, CBD-markt in België: van tabakswinkels tot apothekers. DLH is op haar beurt een dochter van Always Pure Organics, een leidend bedrijf in Europa binnen deze sector. Om maar te zeggen: DHL is een Belgische pionier in de nog relatief jonge CBD-markt. We leven de wetgeving dan ook tot in de puntjes na.”
“Desondanks meende de Antwerpse politie Florapoint te moeten sluiten. Zelfs de verkoop van grinders, om cannabis te verkruimelen, en lange vloeitjes zouden al verboden zijn, terwijl die toch in zowat alle nachtwinkels en krantenwinkels verkocht worden. Dit is gewoon het zoveelste voorbeeld van angst voor het wietblad die de Belgische politiek nu al zo lang domineert. Sommige mensen zijn blijkbaar allergisch voor het prachtige blad van de cannabisplant, en alles wat er maar van ver of dichtbij mee te maken kan hebben. Blind voor de internationale en wetenschappelijke ontwikkelingen blijven ze volharden in hun afkeer voor een product dat wereldwijd intussen door honderden miljoenen mensen geconsumeerd wordt, in de meest uiteenlopende vormen, als medicijn of genotsmiddel.”
“Het belangrijkste feit dat Florapoint ten laste werd gelegd, was het ontbreken van een uitbatingsvergunning op basis van het recente politiereglement. Maar die vergunning is op zich onwettig, want in strijd met de federale wetgeving inzake CBD en bovendien gebaseerd op vage en niet-wetenschappelijke uitgangspunten als 'Sommige uitbaters zijn gekend voor drugsfeiten' of 'Er bestaat nog een grote onduidelijkheid over de gevolgen voor de gezondheid verbonden aan het gebruik van CBD.'”
In juridische taal lijkt de stad Antwerpen 'morele ordeverstoring' te verwarren met 'materiële ordeverstoring'. De Raad van State heeft op dat vlak altijd een rechtlijnig en ondubbelzinnig standpunt ingenomen: de handhaving van de morele orde is geen taak van de lokale overheid. Het zeer recente vonnis over een CBD-winkel in Hasselt bevestigt die lijn: ook die zaak mag gewoon weer open, op amper 50 meter van een school nog wel. Het tegengaan van het 'mogelijk verderf' van de jeugd, het eeuwig weerkerende excuus in dit debat, door middel van een vergunningsregeling betreft volgens de Raad van State een bescherming van de morele orde, en daar heeft de lokale politie op zich geen zaken mee.”
“Wij vechten de uitbatingsvergunning aan omdat ze verschillende grondwettelijke beginselen schendt: zorgvuldigheid (niet gebaseerd op feiten), gelijkheid (de verkoop van bewezen schadelijke producten als tabak en alcohol wordt ook niet verboden) en redelijkheid (de inval, sluiting en inbeslagneming staan in wanverhouding tot de vermeende overtredingen). CBD-shops zijn inmiddels en vertrouwd gezicht in zowat alle grote Europese steden, in Duitsland gaat straks zelfs de hele cannabismarkt open, ook voor planten en producten mét THC. We kunnen ons niet voorstellen dat een trendsettende stad als Antwerpen die trein zou missen, en willen daar graag blijvend onze bijdrage aan leveren.”
