Er is ophef over een mogelijke deal met Iran om Ahmad Reza Djalali uit de Iraanse gevangenis te krijgen. Laten we dat vooral nuchter en koelbloedig bekijken.
Realpolitik is in dit dossier nu belangrijk. Dat is op een wat cynische manier de kosten en de baten van een bepaald beleid in de weegschaal leggen. Ideologie, politiek-filosofische overwegingen of ethiek worden bij die afweging achterwege gelaten.
Djalali, die in 2016 werd opgepakt in Iran, zou “binnenkort" geruild worden voor Assadolah Assadi, het brein achter een bomaanslag die in 2018 in Parijs had moeten plaatsvinden op een congres met naar schatting 20.000 Iraniërs. Het Wilrijkse koppel Amir Saadouni en Nasimeh Naami was door de man, een spion van het Iraanse regime en hooggeplaatste officier, ingeschakeld om de springstof naar de Franse hoofdstad te rijden, maar werd in Sint-Pieters-Woluwe opgepakt. Assadi werd door de rechtbank in Antwerpen tot 20 jaar cel veroordeeld, man en vrouw kregen 18 jaar cel, een vierde terreurlid 17 jaar.
Uiteraard is het geen goed signaal mochten deze terroristen geruild worden, maar is er een alternatief? Iran laat Djalali niet vrij omdat De Croo dat vriendelijk zou vragen. In die zaken moet je pragmatisch en een beetje cynisch zijn. Anders sterft Djalali in een Iraanse cel. Het is geen goed plan, maar er is geen alternatief. Als je Djalali vrij wil krijgen uiteraard.
