“Omdat de politici doof blijven.”
Pendelaars, maak je borst maar nat. Het Autonoom Syndicaat van Treinbestuurders (ASTB) – de kleine maar beruchte spoorbond – heeft (alweer) een nieuwe reeks stakingen aangekondigd. Kwestie van de spreekwoordelijke duimschroeven nog wat harder aan trekken. Vanaf mei willen ze twee weken per maand het treinverkeer lamleggen.
De strijdlust van ASTB: klein maar dodelijk efficiënt
ASTB is misschien niet de grootste spoorbond – ze hebben amper vijf verkozenen tegenover de 154 van ACOD-Spoor – maar hun impact is niet te onderschatten. Hun leden zijn namelijk treinbestuurders, de absolute spilfiguren van het spoor. Zonder hen rijdt er geen enkele trein. En dat weten ze maar al te goed. De boodschap van de bond is duidelijk: als de politiek doof blijft voor hun eisen, steken ze een tandje bij.
Stakingskalender: april als opwarming, mei als breekpunt
In april warmen de stakers de boel alvast op met zes dagen werkonderbreking. Maar vanaf mei gaat het pas écht los: twee weken per maand gooien ze het treinverkeer volledig in de war. En daar stoppen ze niet. In juli en augustus plannen ze een strategische zomeractie: op elke vrijdag en zaterdag leggen ze het werk neer.
Een spoor vol obstakels
De komende weken krijgen de treinreizigers een voorproefje van de hel. Van 23 tot 30 maart gaat METISP-Protect – een andere kleine vakbond – een week lang staken. En op 31 maart volgt er nog een nationale stakingsdag waarbij alle sectoren worden opgeroepen om het werk neer te leggen. Kortom: de NMBS dreigt in de komende maanden een aaneenschakeling van stakingsacties te worden.
Waarom staken ze nu eigenlijk?
De spoorbonden trekken ten strijde tegen de besparingsmaatregelen en de pensioenplannen van de federale regering. Ze vrezen dat de hervormingen het spoorpersoneel nog zwaarder zullen belasten en dat de dienstverlening verder onder druk komt te staan. Gijzelen dus. Wie van A naar B wil geraken, zal creatief moeten zijn.
(Foto: Shutterstock)
