Het was me weer een memorabele uitzending van De Afspaak gisteren. De beste journalist van de VRT, Vranckx Rudi, kwam rechtstreeks van het vliegtuig naar de studio om te vertellen wat hij in Oekraïne had meegemaakt.
De trouwe kijker van die zender (naar het schijnt bestaat die persoon echt) had de avonturen van Rudi daar al gezien op de zender, maar aangezien bis repetita placent, toonde de zender nog eens hoe Rudi (opnieuw) aan de dood was ontsnapt.
In de studio zat een dame waarvan hier gedacht werd dat het de nieuwe vriendin van Brusselmans Herman was, maar het bleek een vrouw te zijn die een boek had geschreven.
Brusselmans Herman had uiteraard ook een boek geschreven: Theet 77. Op dat adres was Veehandel Brusselmans van genaamde Brusselmans Joseph gevestigd. Zoon Brusselmans kennende, zal het allicht geen juridisch boek zijn en zal het dus ook niet over de sluiting van het faillissement sinds 20 oktober 1997 gaan.
De dame die naast Brusselmans zat, hing wel eerst aan de lippen van Vranckx en vervolgens aan de lippen van de grootste Vlaamse schrijver ooit.
Mijn levenspartner - eind dit jaar 30 jaar samen als god het wil - vond dat de vrouw goed zou passen bij de schrijver, maar misschien liet ze zich (mis)leiden door de lange haren van beiden. Niet dat ze valt op mensen met lange en fris gewassen haren. Zoals alle echte vrouwen vindt ze kaalkoppen veel aantrekkelijker. Het heeft - dat weten die vrouwen - met testosteron te maken.
