Groen-voorzitter Bart Dhondt kleurt je dag.
Zondagmiddag, VTM NIEUWS. Groen-voorzitter Bart Dhondt gooit zijn frustraties over het paasakkoord op tafel. “Amateuristisch”, noemt hij het. Een regering die volgens hem de kleintjes laat bloeden terwijl er plotsklaps miljarden opduiken voor tanks en straaljagers. Een Paasverhaal zonder opstanding voor de zwakkeren, zo klonk het.
Maar nog geen uur later duikt MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez op het scherm op — haar strak, das strak, repliek nog strakker — om Dhondt een verbale tik uit te delen “Belachelijk”, sneert Bouchez met een grijns die ruikt naar zelfvoldaanheid en Davidoff-parfum. “Dit akkoord is geen aanval op de middenklasse, wel op de inactiviteit. En laat dat nu nét het pijnpunt zijn bij Groen.” Bam. Shot fired.
“Groen mist een werkethiek, geen visie”
Volgens Bouchez heeft Groen het moeilijk met de simpele gedachte dat wie wil profiteren van het sociale vangnet, ook eerst even moet aantonen dat hij of zij al eens in het net heeft gehangen. Of in zijn woorden: “We vragen gewoon dat mensen effectief hebben gewerkt om recht te hebben op een pensioen.” Een boutade die recht uit de MR-handleiding lijkt te komen: liberaal, streng maar rechtvaardig.
En dan, de uitsmijter: “De PS en de groenen zijn er niet meer bij. Dus eerlijk gezegd: dit is een regering met meer serieuze mensen rond de tafel.” Bouchez laat geen twijfel bestaan: de tijd van salonsocialisten en klimaatgoeroes is voorbij, de nieuwe coalitie is een club van “echte doeners”.
MR is “gelukkiger” zonder Vivaldi
Dat hij het nu beter naar zijn zin heeft dan onder het vorige regime – de kleurrijke maar chaotische Vivaldi-coalitie – steekt Bouchez ook niet onder stoelen of banken. “Het verschil? Wij wegen zwaarder door. De premier komt nu uit de grootste partij. En het regeerakkoord lijkt verdacht veel op het programma van MR. Geen toeval dus dat we dit willen doen slagen.”
De kers op de taart is zijn publieke liefdesverklaring aan Bart De Wever, zijn nieuwe politieke bromance. “Ik doe er alles aan om hem te doen slagen,” zegt Bouchez met een overtuiging alsof hij net zijn trouwgeloften aflegt. Het regeerakkoord wordt bejubeld als een mix van gezond verstand en Waals realisme, gelakt met een nationalistische finish.
Meerwaardebelasting blijft het zorgenkind
Er is echter nog een kleine donderwolk aan de horizon: de meerwaardebelasting op aandelen. Een thema waar MR-leden standaard jeuk van krijgen. “De minister van Financiën moet nog met voorstellen komen, maar één ding is zeker: dit mag de middenklasse absoluut niet raken,” benadrukt Bouchez. Lees: het is nog even wachten op een voorstel dat genoeg links oogt om de schijn op te houden, maar rechts genoeg is om de MR-giftanden niet bloot te stellen aan fiscale horror.
Conclusie? Terwijl Groen zich druk maakt over “de verkeerde zakken”, stroopt MR de mouwen op om de inactieven onder handen te nemen. En voor wie zich afvraagt wie er nog rond de onderhandelingstafel zit? Volgens Bouchez: alleen nog de serieuzen. Of met andere woorden: wie niet werkt, moet ook niet meepraten.
