"Op hun aanbevelingen kan de regering “wellicht uitzonderlijke” maatregelen nemen."
Sinds Marine Le Pen met het thema 'koopkracht' Macron bijna van de troon stootte, is ‘koopkracht’ het nieuwe politieke toverwoord. “De regering moet inzetten op de koopkracht van de bevolking en het concurrentievermogen van onze bedrijven”, zei Alexander De Croo bij het begin van de paasvakantie. Om zichzelf een backup te geven, richt De Croo nu een economische GEMS op. “Een expertengroep, bestaande uit vier Franstalige en vier Nederlandstalige economen, die de regering zal begeleiden bij de economische crisis die voortvloeit uit de oorlog in Oekraïne”, zo klinkt het. En de gevolgen van de coronacrisis?
Nu goed, de economen moeten de nationale en internationale situatie monitoren en aanbevelingen doen, op basis waarvan de regering dan “wellicht uitzonderlijke” maatregelen zal kunnen nemen. Het klinkt als een echo van een echo. Wat ons opvalt is dat meteen dezelfde fouten worden gemaakt als bij de corona-GEMS. Vivaldi richt een adviserend orgaan van experten op die slechts uit slechts één discipline komen en met - alweer - minstens één controversiële figuur in hun midden: Paul De grauwe. De Gauwe verheerlijkt de Chinese aanpak der dingen. We citeren - ter illustratie - De Grauwe uit een interview met ‘De Morgen’ van november2020: “China heeft het goed gedaan, niet omdat het geen democratie is, maar omdat je er niet ons extreme individualisme hebt. Men aanvaardt er een beperking van de individuele vrijheid omdat die goed is voor de samenleving in haar geheel. Terwijl in het Westen de één na de ander opstaat om te declameren dat onze individuele vrijheden heilig zijn, en grondwettelijk vastgelegd – wat een totaal foute interpretatie van het liberalisme is. Individuele vrijheden zijn nóóit absoluut, ze zijn altijd beperkt door de vrijheid van anderen.”
Nu goed, de Croo is ervan overtuigd dat deze nieuwe GEMS “het voordeel biedt dat er iets objectiever en wetenschappelijker naar de dingen kan worden gekeken”. Dat hebben we nog gehoord. De woordvoerder van de de premier eindigt ten slotte met deze echo: “Maar uiteindelijk blijft het de regering die de knopen moet doorhakken en het parlement die ze moet goedkeuren.”
