Onder grote belangstelling van de internationale pers verscheen Eva Kaili, de afgezette ondervoorzitter van het Europees Parlement, vandaag voor de Belgische raadkamer. Die buigt zich achter gesloten deuren over de vraag of de Griekse verdachte in het corruptieschandaal tijdens kerst in de cel moet blijven.
Haar advocaten stellen tegelijk dat ze onschuldig is en vragen toch een enkelband voor de Griekse glamour girl. Niet zeer logisch van haar verdediging. (Update: Kaili bleef uiteraard in de cel.)
De feiten dan. Kaili noemt in twee lange verhoren voor de politie (10 december) en voor rechter Michel Claise (11 december) vele namen. Te beginnen uiteraard met de dikke spin in het web: Antonio Panzeri.
Kaili: "Voor Covid (red: voor 2020 dus) had hij (Panzeri) geld achtergelaten en kwam het toen halen. Hij vertrouwt Francesco (Giorgi, de partner van Kail) meer dan zijn appartement." De reden? "Ik denk dat het komt door mijn immuniteit." Zo sprak Eva Kaili, de voormalige vicevoorzitter van het Europees Parlement, die in het onderzoek naar steekpenningen in de EU gearresteerd werd, samen met haar partner Francesco Giorgi.
Giorgi was de metgezel die "iets voor hem bewaakte" en "misschien zelfs voor zijn huidige baas Andrea Cozzolino". Giorgi is de geldkoerier in het dossier. Mihalis Dimitrakopoulos, een advocaat van de Griekse vrouw. "Kaili vertrouwde Giorgi, maar hij heeft haar verraden", zei de man.
Vandaag, 22 december, verschijnt Kaili dus voor de rechters van de raadszaal van het Brusselse Hof die zullen moeten beslissen over haar vrijlating.
Sommige bekentenissen van Kaili bij de politie en de onderzoeksrechter zijn zwaarwegend. Bijvoorbeeld die van de mensen die ze telefonisch probeerde te waarschuwen vlak na de Belgische politie-inval in haar woning, waar een bedrag van 150.000 euro werd gevonden.
Kaili belde Panzeri, maar ook de Belgische socialistische Europarlementariërs Marc Tarabella en Maria Arena, die ook in het onderzoek van het Federaal Parket in Brussel terechtkwamen. Belangrijk element: op dit moment wordt geen van beiden in verdenking gesteld.
Het Griekse europarlementslid maakt voor de magistraten deel uit van het kleinere team van 'bevriende' parlementariërs die 'bewuste' medewerking boden aan de criminele groep die actief was in het Europees Parlement.
Ze beweert wel de activiteiten die haar metgezel Giorgi samen met Panzeri uitvoerde niet te kennen, zelfs als deze laatste "voortdurend om Francesco's hulp vroeg". Of dat geloofwaardig is, is een andere zaak.
Giorgi voelde volgens Kaili dat hij een "morele verplichting" had. “Francesco kon geen nee zeggen, hij was te vriendelijk. Misschien had ik iets moeten zeggen."
De speurders richtten zich vooral op die enorme hoeveelheid contant geld, die in totaal werd gevonden: zo'n 750.000 euro. Volgens Kaili lag het geld er al drie of vier maanden. "De koffer was voor Panzeri", verklaart Kaili onmiddellijk in een verhoor, verwijzend naar het geld dat aan haar zogezegd "onwetende" vader was toevertrouwd, terwijl de resterende 150.000 euro, beweert ze, "geld was dat hij (Giorgi, red) had geleend voor het onroerend goed".
De vrouw beweert zelfs dat haar partner moeite had om de kosten voor de aankoop van hun nieuwe huis te dragen, zozeer zelfs dat "de hypotheek op mijn naam (Kaili dus) staat, ik betaal voor dat en de werken. Je kunt het zien op mijn creditcard. Contant geld is de bijdrage van mijn partner. Er zat 5.000 euro in de ene kluis en 5.000 in de andere."
Het contante geld dat bij de twee thuis werd gevonden, zelfs exclusief de koffer "voor Panzeri", was echter veel meer. "Francesco heeft niet veel geld omdat hij niet in alle uitgaven kan bijdragen. Hij is nog jonger dan ik. Ik weet dat hij zo nu en dan leningen aangaat bij zijn ouders. Misschien zelfs bij Antonio (Panzeri). Ik weet het omdat er dingen zijn die hij graag had gewild, maar hij had de middelen niet."
Al sluit ze tijdens een ondervraging niet uit dat dat geld ook van anderen zou kunnen zijn: "Ik weet dat hij iets bewaarde voor zijn voormalige baas, Panzeri, misschien ook voor zijn huidige baas Cozzolino", maar "ik heb nooit nagedacht over de herkomst van dat geld". Niet echt geloofwaardig dat laatste.
Wat echter niet nieuw was, waren ook Panzeri's contante 'stortingen' in de woning die Giorgi met haar deelde: "Vóór Covid had hij geld achtergelaten en kwam het vervolgens halen - zegt Kaili verwijzend naar de politicus. Hij vertrouwt Francesco meer dan zijn appartement. Ik weet niet of dit komt omdat ik parlementaire onschendbaarheid geniet."
Daarnaast voegt ze eraan toe: "Ik heb ze gisteren (begin december, red.) bekeken (de tassen met contant geld, red) omdat ik wist dat Antonio (Panzeri) hem een kleine koffer had gegeven. Nu is er een grote. Antonio kwam koffie drinken, zelfs als ik niet thuis was. Antonio en Francesco zijn heel close".
Dan vertelt ze ook over een andere episode die haar betreft met betrekking tot geld: "Ik heb 20.000 euro van een van mijn rekeningen in Griekenland gehaald en ik heb ze in mijn jas meegenomen. Maar ik heb het maar één keer gedaan. Ik weet dat ik niet meer dan 10.000 euro kan dragen."
Kaili's verhoor geeft ook tal van aanwijzingen over wat de kern was van de vermeende criminele organisatie en de mensen die er, althans volgens haar, omheen draaien. En Kaili noemt veel namen.
Kaili tijdens een verhoor: "Ik probeerde eerst Panzeri te bellen, die alleen Italiaans spreekt, maar ik kon hem niet vinden. Dus probeerde ik (Marc) Tarabella te bereiken, daarna (Marie) Arena. Ze vertelden me dat ze niet wisten waarom Panzeri niet antwoordde."
Het feit dat de voormalige ondervoorzitter van het Parlement namen noemt die overeenkomen met die welke opduiken tijdens de onderzoeken van het Parket en het eerdere onderzoek van de VSSE, zet rechter Michel Claise ertoe aan haar onder druk te zetten.
Claise: "Wie is er in de omgeving van Panzeri? We willen twee namen van lobbyisten die hem helpen met zijn taak."
Kaili antwoordt: "Giuseppe Meroni, zijn vorige assistent, maar hij helpt hem nog steeds. En Davide. Ik ken zijn achternaam niet, maar ik begrijp waarom hij daar werkt. Simona, Carola en Francesca ook. Panzeri hielp hen en het was een ‘do ut des’". (Ik geef met de bedoeling dat jij geeft)
Waarschijnlijk zijn de genoemde namen die van enkele assistenten: de voormalige plaatsvervanger van Zoggia en nu assistent van de Europarlementariër Pietro Bartolo; Carola Bennato, vandaag bij het directoraat-generaal Buitenlands Beleid van het Europees Parlement; Francesca Garbagnati, assistente van europarlementariër Alessandra Moretti.
De speurders vragen dan: "Heeft Panzeri hen betaald?". "Nee, na 2019, toen hij niet herkozen werd, probeerde hij iedereen aan werk te helpen."
Dan zetten de speurders Kaili opnieuw onder druk: "En dan, op het niveau daaronder, wie was erbij betrokken?"
Kaili vervolgt: "Marie Arena, Marc Tarabella, Andrea Cozzolino".
De speurders geven dan nog twee andere namen: "Moretti en Brando Benifei?"
"Ja", besluit Kaili.
Maar op de vraag "hadden ze baat bij geschenken van Panzeri?", minimaliseert ze: "Ik kan je vertellen dat als ik advies wilde hebben in de politieke wereld, ik Francisco zou hebben gevraagd Antonio te bellen. Ik weet niet of ze geld hebben ontvangen, ze konden naar Qatar of Marokko reizen, hij organiseerde verificatiemissies, maar ik denk dat de meeste van deze reizen officiële missies waren, ik ben niet op de hoogte van geschenken".
Tijdens het verhoor wil de voormalige vice-voorzitter van het EU-parlement er ook graag op wijzen dat haar werk, interventies en reizen naar Qatar een heel ander doel hadden dan dat van Panzeri: "Ik was verantwoordelijk voor visumliberalisering voor de EU vanuit sommige landen in het Midden-Oosten. Koeweit, Qatar en Oman werden als de prioriteit beschouwd, niet alleen omdat ze gasleveranciers zijn, maar ook omdat ze meer aan de noodzakelijke voorwaarden voldeden dan de anderen. De Commissie heeft hier ook veel druk op uitgeoefend, en ik was het daar ook mee eens. De beslissing zou eind november worden genomen. Deze periode viel samen met zeer intensieve discussies over mensen- en arbeidsrechten. Ik geloof dat dit de reden is waarom Panzeri's missie, gericht op mensenrechten, en de mijne die gericht was op visa en energie, verward zijn".
Toen ze naar Doha ging om de delegatie van het Parlement voor de betrekkingen met het Arabische schiereiland te vervangen om Qatarese staatsambtenaren te ontmoeten, vergat Kaili niet één belangrijk ding te doen: de hervormingen van de mensenrechten en arbeidsrechten te prijzen.
