‘t Is nogal een kerel, die Joris van der Aa.
Misdaadjournalist Joris van der Aa heeft twee vijanden waarvoor hij zijn pen graag omtovert tot een zwaard: Filip Dewinter en Maurice De Velder. Om die laatste geregeld neer te sabelen in columns en artikels voor onder andere Gazet Van Antwerpen, De Morgen en Humo, maakt hij soms de gekste kronkels. Voetbalfraude? Allemaal de schuld van Maurice De Velder. De Antwerpse war on drugs? De Velder zal er wel voor iets tussenzitten. Zelfs wanneer hij een artikel over de Zillion schrijft, maakt hij een wreed rare bocht om er De Velder bij te betrekken.
De Velder vroeg al meermaals om een ‘recht van antwoord’, maar kreeg dit niet. Waarom niet? Volgens DPG en Mediahuis geldt een recht van antwoord helemaal niet, wanneer de teksten enkel online terug te vinden zijn. Da’s een beetje een gekke redenering: enkele jaren geleden, toen wij Kris Van Dijck geen ‘recht van antwoord’ boden, werden wij net door deze mediahuizen daarvoor berispt.
Waarom Joris van der Aa het zo gemunt heeft op Maurice De Velder, CEO van Mediageuzen dat onder andere eigenaar is van P-magazine?
Michael Lescroart was van 2009 tot april 2012 hoofdredacteur van toen nog weekblad P-magazine. Lescroart had een drankprobleem, dat zich ook geregeld uitte op de werkvloer. Dat werd op den duur zo gortig, dat CEO Maurice De Velder besloot de samenwerking met Lescroart stop te zetten.
Ook Joris van der Aa werkte in het verleden als journalist voor – weekblad – P-magazine. Ook die samenwerking is niet bepaald in een positieve sfeer geëindigd.
Michael Lescroart en Joris Van der Aa zijn een viertal handen op één buik. Joris Van der Aa is zelfs de peetvader van het kind van Lescroart en Zuhal Demir.
Maurice De Velder vindt het nu, na de laatste pennenvrucht van van der Aa op 3 december jongsleden in Gazet Van Antwerpen, welletjes en dient klacht in tegen de twee mediagroepen.
