Vandaag loopt de deadline voor een akkoord met Engie af.
In maart zagen de groenen in dat hun wereldvreemde kijk op energie hen politiek de kop zou kosten en namen ze een bocht van 180 graden. Minister van Energie Tinne Van der Straeten (Groen) en Ecolo-co-voorzitter Jean-Marc Nollet kwamen met de verklaring dat hun partijen met een ‘open blik’ naar de verlenging van de twee kerncentrales zouden kijken. Dat was nadat eerder Open VLD ook een bocht had genomen om twee kernreactoren toch langer open te houden. Niet echt wat er in het regeerakkoord stond. Groen en blauw noemden het een ‘heroverweging’.
En dus moest er onderhandeld gaan worden met Engie. Het land hield zijn hart vast, want de grote staatsvrouw – woorden van Almaci – Tinne van der Straeten zou als minister van Energie moeten gaan onderhandelen met taaie klant Engie? Zelfs Vivaldi zag in dat dat een slecht plan was. Premier Alexander De Croo (Open VLD) zou mee aan tafel zitten bij de cruciale onderhandelingen.
“Neen, dat is geen motie van wantrouwen tegen Tinne Van der Straeten”, schreef ‘De Standaard’ op 21maart. “Ze vormen al weken een goede tandem.” Dat de premier - en dus onrechtstreeks de rest van de regering – mee in het bad zat, gaf comfort. De eisen van Groen? “Engie moet verantwoordelijk blijven voor de afvalberging en de ontmanteling van de installaties, en mag de nucleaire capaciteit op geen enkel moment hernieuwbare energie uit de markt duwen.” Begin er maar aan.
We zijn ondertussen 31 december. In Juli werd er beloofd om voor het jaareinde een definitief akkoord te sluiten met Engie. Toen kwamen vrolijke Tinne en Alexander vol trots melden dat ze een akkoord hadden met Engie. Correctie: een princiepsakkoord. “Niet-bindend”, merkte Engie fijntjes op.
Aan het zomerakkoord wordt ook vandaag nog gewerkt. De regeringstop buigt zich zaterdagochtend om tien uur over de gesprekken met Engie. Belofte maakt schuld, toch? "Ja, maar de deadline van Nieuwjaar is vooral een politieke deadline", klinkt het bij Vivaldi. “Het is niet dat het licht zal uitgaan als er vannacht geen akkoord is.” en ( we citeren ‘De Standaard’): “Als het akkoord pas volgende week valt, is er ook politiek nog geen man over boord. Het politieke bedrijf draait ook dan nog op een laag tempo. Het parlement is nog in kerstreces waardoor de premier niet meteen spitsroeden zal moeten lopen als de deal wat later rond is. Belangrijker is dat het akkoord goed in elkaar zit.”
We proberen ons voor te stellen wat er zou gebeurd zijn, mochten we Tinne alleen op pad hebben gestuurd...