Francesca Van Belleghem (N-VA) fileert het Belgische asiel en migratiebeleid met een komische verhaal dat niet om te lachen is.
Moord en brand wordt er geschreeuwd over hoe Trump illegalen en illegale criminelen van Trump aanpakt. Deporteren? Het woord is door de nazi’s zo beladen, dat je het nauwelijks durft uit te spreken.
Dacht je? Duitsland - het land waar de wieg der nazi’s stond - heeft een 5-puntenplan ingediend waarin wordt gesproken van “dagelijkse deportaties ook naar 'probleemlanden' als Syrië en Afghanistan. De motie werd – met steun van het radicaalrechtse AfD – goedgekeurd met 348 stemmen voor en 345 stemmen tegen.
De tweede motie wilde een beleidswijziging om de interne veiligheid op te schroeven. Het omvatte een uitgebreide lijst van 27 eisen, waarbij onder meer de veiligheidsautoriteiten meer bevoegdheden zouden krijgen en er serieuze beperkingen zouden komen op het recht tot gezinshereniging. Deze motie werd niet goedgekeurd. Waar begint compassie en menslievendheid, en waar stopt het profitariaat?
Moeten we illegalen kost en inwoon geven?
“We mogen ons niet laten chanteren, noch door illegalen, noch door landen van herkomst”, schrijft Francesca Van Belleghem op X. Van Belleghem is federaal parlementslid voor Vlaams Belang, co-auteur van het boek Immigratiestop en tweet voornamelijk over asiel en migratie. Ze neemt geen blad voor de mond als het gaat over illegalen – en criminele illegalen in het bijzonder. We citeren: “Een bevel om het grondgebied te verlaten is een vodje papier. De laatste jaren is die zin alleen nog maar accurater geworden. Uit cijfers blijkt dat het aantal illegalen dat ons grondgebied moet verlaten toeneemt, terwijl de effectieve terugkeer daalt. Topprioriteit nr. 1 inzake migratiebeleid moet de terugkeer van illegalen zijn. Andere landen tonen dat het wel degelijk mogelijk is.”
Pietje Puk van Pukistan
We weten allemaal dat asiel en migratie balanceren is op een slappe koord tussen menselijkheid en bedrogen worden. Moeten we de voorzichtigheid laten varen en een duidelijk signaal de wereld in sturen, dat ons land geen gratis hotel is? Ja, dat klinkt hard, maar als je het verhaal van Pietje Puk van Pukistan kent, ga je er misschien anders over denken. Van Belleghem hanteert humor om haar punt te maken. Ze vertelt het waargebeurd verhaal van een meneer X – die ze Pietje Puk noemt – die begin 2010 asiel aanvraagt in ons land en dat in 2011 ook krijgt. Doch, Pietje Puk blijkt geen ideale schoonzoon te zijn en 2015 wordt er een aanhoudingsbevel tegen hem uitgevaardigd. Wat er daarna met ‘terrorist’ Pietje Puk gebeurt, tart elke gezonde verbeelding.
Ga even zitten, ontspan en geniet van het verhaal. Nu ja, genieten? Hoe zeg je, humor? Nou eigenlijk is het om te huilen.
(Foto: screenshot Instagram)
