En ‘t zijn dan ook nog eens bange mietjes.
Is het je ook opgevallen? De Rusland-maatregelen houden de Russen niet tegen. Zoals de coronamaatregelen de virussen niet tegenhouden. Maar toch worden ze behouden. Het CST is een brandversneller, maar toch wil de EU het ticket behouden. Daar zitten een aantal constanten in, en die constanten zijn geen toeval.
Politici willen graag geloven dat wat ze doen, echt wel effect heeft. Zelfevaluatie is daar zelden bij. Toen een groot deel van de internationale wetenschappelijke wereld erop wees dat de maatregelen niet werkten, hebben de Amerikanen ze grotendeels gelost. Veel vroeger dan de lamlendige Europeanen. Frank Vandenbroucke blijft tot op vandaag bij hoog en bij laag zweren dat we diezelfde maatregelen nog meer gaan nodig hebben. Dat de besmettingscijfers nu dalen wijt hij aan het succes van de vaccins. Terwijl wie geboosterd is veel meer kans maakt op besmetting. Toetsing aan de realiteit is er bij de meeste politici gewoon niet meer bij. Met de billen dichtgeknepen om gezichtsverlies te vermijden wordt op automatische piloot verder gekwanseld.
Idem met de maatregelen tegen Rusland. Al van in 2014 worden er sancties genomen tegen het regime van Poetin. Met als doel het beëindigen van de oorlog in Oekraïne. Resultaat = NUL. Poetin is nog massaler Oekraïne binnengevallen. Desalniettemin doen de Europese leiders in koor gewoon verder. Nog meer sancties! Zoals bij corona. “De maatregelen werken niet, sluit de horeca!” “De horeca sluiten werkt niet, sluit de winkels!” “De winkels sluiten werkt niet: lockdown, nu!” De maatregelen tegen Poetin werken niet, dus nog meer maatregelen. En het leger van Poetin doet gewoon verder. Zelfs nog intensiever.
Dus de sancties werken niet. Ook Guy Verhofstadt heeft dat in een heldere bui gezien en uitte in het Europees Parlement zijn ongenoegen over het van-hetzelfde-laken-een-broek-beleid. Zijn toehoorder Joseph Borrel zat er, in mondmasker, naar te kijken zoals de spreekwoordelijke koe naar een trein. Of het vliegtuig in zijn geval. Af en toe iets schrijvend, voor het verslag, ongetwijfeld. De man is luchtvaartingenieur en in tussen de buitenlandvertegenwoordiger van de EU. Verhofstadt werd gevolgd door 212 parlementsleden, die allemaal vroegen om andere sancties. Resultaat: NUL. Zo democratisch is deze EU. Terechte kritiek wordt gewoon genegeerd. Als we maar een mondmasker dragen.
Het totaal gebrek aan leiderschap ligt aan de basis van dit schandelijk politiek gedrag. De EU-leiders doen het in de broek om de verkeerde covidmaatregelen te nemen met als potentieel gevolg dat er doden gaan vallen. Dus doen ze wat de WHO en de virologen hen aanraden. En als die van gedacht veranderen, doen ze eigenlijk gewoon verder met wat ze bezig waren. Want daarmee kregen ze niet te veel tegenwind. Geen effect op de cijfers na de komma bij de kiesintenties. Althans minder effect dan mochten ze iets anders doen, zoals de Zweden, en op hun kop krijgen. Een gebrek aan moed en kracht.
Het is met Rusland niet anders. Allemaal samen doen ze gewoon wat ze al van in 2014 zonder succes doen. Alleen wat meer nu. 1 aspirientje werkt niet, laat er ons 2 nemen. Niet één van die Europese leiders die het leiderschap heeft, opstaat en zegt: “Die maatregelen tegen Poetin werken voor geen anderhalve meter. Laat ons dat nu eens helemaal anders aanpakken.” Meer nog. Er is er niet één die een oplossing voorstelt om de wortel van het probleem aan te pakken: het conflictmodel met de getrokken messen. Al sedert het eind van de Tweede Wereldoorlog staan de Russen en het Westen met getrokken messen tegenover elkaar. De schrik voor elkaar zou hen in evenwicht houden. Talrijk zijn de momenten waarop dit model kon worden verlaten. Echte leiders doen zoiets. Niet die van ons. Die blijven gewoon staan met hun mes in de hand tot er aan de andere kant ééntje geweldig zot gaat doen. En dan nog blijven ze staan. Met een wat groter mes dan.
De angst voor hun populariteit verlamt al deze leiders. Schrik om de man of vrouw te zijn die met de vinger wordt gewezen omdat Poetin “escaleert”. Hoewel niets garandeert dat Poetin überhaupt niet gaat escaleren. Zoals niets garandeerde dat het virus toch een groot aantal doden zou maken. Nog liever een pak doden in Oekraïne - dat is niet bij onze kiezers - dan de zaken grondig aanpakken.
En dus sussen onze leiders zichzelf met de gedachte dat ze toch ‘iets’ doen. Ze nemen economische sancties. Dat ze daarmee hun eigen doelstelling volledig missen, daar staan ze niet bij stil. Zoals bij corona: “Den blok erop.” Er is geen wetenschappelijke grond, maar we doen toch ‘iets’. De sancties tegen Rusland werken niet, maar we doen toch ‘iets’. Het niveau van een therapeutische zelfhulpgroep tegen een seksverslaving.
Met als gevolg een gigantische collaterale schade. Net zoals bij corona. De economie zwaar aangetast, zowel in Europa als in Rusland. Zoals bij corona. Maar dat is niet zo belangrijk. Dat is de ‘focus’ niet. Zoals bij corona. De focus is het stopzetten van de vijandigheden en het vermijden van doden in Oekraïne!
Euh… Wel, dat is nu net wat niet wordt gehaald. We hebben én doden, én zware economische collaterale schade. Zoals bij… inderdaad, corona. Het eindresultaat is twee keer hetzelfde: de doelstellingen worden niet gehaald en de economie is naar de haaien. Met een pak doden erbij. Het wordt een constante.
Dat de maatregelen een beetje werken, en dat ze op de lange termijn werken. Een verhaal dat we zowel bij corona als bij Rusland horen. Excuseer voor mijn Frans: dit is bullshit. In een oorlog geldt niet dat we ‘ons best hebben gedaan’ of dat de maatregelen op lange termijn toch iets zouden kunnen bijbrengen. De generaal van een uitgemoord leger zegt daarna niet: “Ik heb toch mijn best gedaan.” Die is zijn hoofd kwijt. In de oorlog is het enige wat telt het doel. Een beetje minder dood bestaat immers niet.
Met 30.000 coronadoden hier, en een paar tienduizend doden aan beide zijden in Oekraïne, zijn de doelstellingen niet gehaald. Niet. “Ja, maar het zijn er misschien een beetje minder.” Neen. De doelstelling is het vermijden van de vele doden. Dit is gefaald beleid maal 2.
De maatregelen afschaffen dan maar? Ja. Inderdaad. En iets anders in de plaats. Intuïtief jaagt dat schrik aan. We weten niet wat er dan zal gebeuren en hebben de neiging vast te houden aan maatregelen waarvan we eigenlijk weten dat ze niet werken. Met als gevolg armoede in Europa en armoede in Rusland. Maar nog altijd en oorlog in Oekraïne. Rationeel is het dus niet om vast te houden aan iets dat niet werkt en nog meer schade veroorzaakt. Irrationele mensen die we zijn, houden we in tijden van gevaar conservatief vast aan wat we in het verleden hebben gedaan.
Deze gevoelens bij de mensen en bij de politici kunnen maar op één manier doorbroken worden: met leiderschap. Er moeten mensen opstaan die de leiding nemen en de wortel uit het probleem halen. Dit conflictmodel met de getrokken messen moet ophouden. Eén of meerdere leiders die het aandurven de zaken duidelijk te stellen, en die de nodige macht achter zich vergaren om te doen wat ze zeggen. Daarbij willen we de oplossing die we bij de partij VRIJHEID hebben uitgewerkt niet opdringen. Er zijn misschien andere mogelijkheden. Maar oplossingen zijn er. Hoewel geen enkele Westerse leider tot op vandaag een dergelijke oplossing die het conflictmodel beëindigt in de mond durft te nemen. Door zo’n angsthazen worden we geregeerd. Zoals bij corona. De gefocuste bescherming van de ouderlingen en risicopatiënten was de oplossing, die onze leiders nooit hebben aangedurfd.
Tijd dat er iemand opstaat van de andere kant van die lange tafel, hem naast Poetin zet, en de zaken oplost.
(Michael Verstraeten)
