In het luxehotel Schloss Elmau, in de Beierse Alpen, niet ver van de Duitse grens met Oostenrijk, komen vanaf vandaag de leiders van de 7 rijkste industrielanden (Canada, Duitsland, Frankrijk, Italië, Japan, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten) en de Europese Unie samen, de zogenoemde G7.
Opmerkelijk: bijna een halve eeuw na haar oprichting is de G7 weer terug bij haar oorspronkelijke taak, het tegengaan van hoge energieprijzen. De Volkskrant: “In 1973 sloegen de leden de handen ineen om de oliecrisis het hoofd te bieden, nu hebben ze te maken met een gascrisis en moeten ze alternatieven vinden voor fossiele brandstoffen uit Rusland. Een hooggeplaatste Amerikaanse regeringsfunctionaris vertelde verslaggevers dat energie ‘de kern van de discussies’ zou vormen.”
De Amerikanen komen naar Beieren met ‘een reeks concrete voorstellen om de druk op Rusland (nog meer) op te voeren en gezamenlijk onze steun aan Oekraïne te tonen’, zo vertelde de Amerikaanse functionaris. Wat die maatregelen precies inhouden is volgen de Nederlandse krant nog niet bekend, maar volgens Scholz is er een ‘Marshallplan’ nodig om de Oekraïense economie op de been te houden. Op maandag belt de Oekraïense president Zelenski via videoverbinding in om de leiders tot (nog) meer militaire en financiële steun te bewegen. Wat de leiders van de G7 wel lijken te vergeten bij dat 'Marshallplan' is dat de oorlog in Oekraïne nog niet gedaan is. Integendeel zelfs, aangezien Oekraïne meer wapens en steun vraagt. Beide elementen zijn dus in strijd met elkaar.
Vorig jaar draaide de G7 om de strijd tegen klimaatverandering. Volgens waarnemers is iedereen die strijd even vergeten. In Duitsland en Italië gaan, net als in Nederland en Griekenland, de kolencentrales al harder draaien om het gastekort op te vangen. De Volkskrant: "De EU verzekerde dat dat de klimaatambities op de lange termijn niet in de weg zal zitten, maar op de korte termijn lijken die toch aan de kant gezet te worden." Niet iedereen volgt die redenering.