El Kaouakibi zaait verdeeldheid binnen Open Vld.
Tegendraads zijn, kost geld, en dat gaat net iets makkelijker als de centjes (van een ander) er liggen. Toen Sihame El Kaouakibi net in het Vlaams Parlement zat, schonk ze de eerste maanden van haar loon als parlementslid aan een goed doel, maar ze kreeg eerder wel €50.000 van de partij voor haar verkiezingscampagne.
Schandalig.” “Wraakroepend.” “Een kaakslag.” Binnen Open Vld stijgen verontwaardigde klanken op. De partij blijft wel achter die uitgave staan, maar intern is het beginnen rommelen. “Ik heb geen enkel bedrag gekregen, wel heeft de partij affiches en kaartjes gedrukt”, zegt Kamerlid Goedele Liekens, plaats drie op de lijst voor Vlaams-Brabant.
Voor toenmalig partijvoorzitter Gwendolyn Rutten is er geen vuiltje aan de lucht. Voor Rutten was El Kaouakibi een nieuwkomer met "een sterk en fris verhaal". Een sterk verhaal is El Kaouakibi onder tussen wel geworden. Het ‘incident’ van de partijfinanciering staat los van de affaire ‘Let’s Go Urban’, maar het maakt wel duidelijk dat El Kaouakibi over het talent beschikt om geld uit je zakken te kloppen. Of dat al dan niet voor persoonlijke verrijking is, laten we in het midden.
Je kan je overigens de vraag stellen wat El Kaouakibi zo ‘anders’ maakt, waardoor ze zo interessant wordt als politica. In een reactie op de lange verantwoording die Rutten op haar Facebook plaatste, noemen sommigen in de opmerkingen daarop een kat een kat. Met een achtergrond als die van El Kaouakibi kan je gaan politiek gaan shoppen, klinkt het, want het staat nu eenmaal politiek correct om iemand als haar op je affiches te hebben. Wij hadden graag geloofd in het pure talent van El Kaouakibi, de pure rebel die – ten koste van zichzelf – op de barricades van de vrijheid klimt. Maar er zijn ondertussen te veel toevalligheden die je anders doen geloven.
Het komt maar zelden voor dat er rook is zonder vuur.
